Переводы „rozłączeni“ в словаре польско » немецкий

rozliczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [rozlitʃeɲe] СУЩ. ср. ФИНАНС.

rozliczenie

Abrechnung ж.

rozliczenie

Verrechnung ж.

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing ср.

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung ж.

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung ж.

rozliczny [rozlitʃnɨ] ПРИЛ. высок.

rozliczny

zahlreich

rozliczeniowy [rozlitʃeɲovɨ] ПРИЛ. ФИНАНС.

rozliczeniowy

Abrechnungs-

rozliczeniowy

Verrechnungs-

okres rozliczeniowy

Abrechnungszeitraum м.

rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy

[Bank]konto ср.

rozłączny [rozwontʃnɨ] ПРИЛ. ЛИНГВ.

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz м.

I . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

berechnen

rozliczać EKON, ФИНАНС.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać АДМИН.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw вин. abrechnen

2. rozliczać перенос. высок.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć св. od rozliczać

Смотри также rozliczać

I . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

berechnen

rozliczać EKON, ФИНАНС.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać АДМИН.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; св. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, ФИНАНС.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw вин. abrechnen

2. rozliczać перенос. высок.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

I . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. перех.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich вин. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć св. od rozłączać

Смотри также rozłączać

I . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. перех.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; св. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich вин. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

narzeczeni [naʒetʃeɲi] СУЩ.

narzeczeni мн. < род. мн. ‑czonych> субстант. прилаг.:

narzeczeni

Verlobten мн.

narzeczeni

Brautpaar ср.

złączenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zwontʃeɲe] СУЩ. ср.

1. złączenie (czynność):

złączenie

Verbinden ср.

2. złączenie обыч. lp ASTRON:

złączenie

Konjunktion ж.

3. złączenie обыч. мн. ТЕХН.:

złączenie

Verbindung ж.

I . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] св. ГЛ. перех.

rozluźniać kołnierzyk, pasek, mięśnie:

rozluźniać

lockern

ćwiczenia rozluźniające

Lockerungsübungen ж. мн.

II . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

rozluźniać (człowiek)

sich вин. entspannen

rozluźniać (człowiek)

relaxen

rozluźniać (związki)

sich вин. lockern

rozluźniać (związki)

locker werden

rozlewnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [rozlevɲa] СУЩ. ж.

rozlewnia ТЕХН.

Abfüllbetrieb м.

rozlewnia (urządzenie)

Abfüllanlage ж.

rozlewnia wód mineralnych

Mineralwasserabfüllanlage ж.

rozlec się [rozlets ɕe] св., rozlegnąć się [rozlegnoɲtɕ ɕe] св., rozlegać się [rozlegatɕ ɕe] <‑ga się> ГЛ. возвр. гл. высок.

rozlec się

ertönen

rozlec się

erklingen

rozległ się dzwonek na przerwę

das Pausenklingeln ср. ertönte