В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

польский)

Показать список всех ответов

rozpryskać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozpraszać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
odpryskiwać: непереходный глагол
rozbłyskać: непереходный глагол
rozprawa: имя существительное
rozpruć: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozpinać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozprawiać: непереходный глагол
rozproszyć
rozpoznać

Вы видите похожие результаты rozpryskać , rozpraszać , rozpryskiwać , rozpoznać , rozproszyć , rozprawiać , rozpinać , rozpruwać , rozprawa , rozbłysnąć и odprysnąć

I . rozpryskać [rosprɨskatɕ] св., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. перех.

rozpryskać farbę, błoto, pianę:

rozpryskać

verspritzen

II . rozpryskać [rosprɨskatɕ] св., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. возвр. гл. (ciecz)

rozpryskać

verspritzt werden

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich вин. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich вин. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich вин. verzetteln

4. rozpraszać ХИМ.:

rozpraszać

sich вин. auflösen

odpryskiwać <‑kuje> [otprɨskivatɕ], odprysnąć [otprɨsnoɲtɕ] ГЛ. неперех. св.

odpryskiwać

absplittern

odpryskiwać

abspringen

odpryskiwać

abplatzen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] св., rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] св., rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. неперех.

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond м. leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać перенос. (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać перенос. (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf

rozprawa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [rosprava] СУЩ. ж.

1. rozprawa ЮРИД.:

rozprawa

Verhandlung ж.

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung ж.

rozprawa doktorska

Doktorarbeit ж.

rozprawa doktorska

Dissertation ж.

I . rozpruć [rosprutɕ] св., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> ГЛ. перех.

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] св., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> ГЛ. возвр. гл.

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen

I . rozpinać <‑na; св. rozpiąć> [rospinatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpinać (odpinać):

rozpinać guzik, pasek, zamek

aufmachen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufknöpfen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufmachen

2. rozpinać (rozciągać):

rozpinać skrzydła

ausbreiten

II . rozpinać <‑na; св. rozpiąć> [rospinatɕ] ГЛ. возвр. гл. (odzież)

rozpinać

sich вин. öffnen [lassen]

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] ГЛ. неперех. (rozwodzić się nad czymś)

rozprawiać o kimś/czymś

sich вин. über jdn/etw auslassen

rozprawiać nad czymś

über etw вин. fachsimpeln разг.

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć св. od rozpraszać

Смотри также rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich вин. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich вин. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich вин. verzetteln

4. rozpraszać ХИМ.:

rozpraszać

sich вин. auflösen

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać св. od rozpoznawać

Смотри также rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; св. rozpoznać> [rospoznavatɕ] ГЛ. перех.

rozpoznawać

[wieder]erkennen

rozpoznawać

diagnostizieren

rozpoznawać

feststellen

rozpoznawać ЮРИД.

verhandeln

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung ж.

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „rozprysnąć“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

I . rozpryskać [rosprɨskatɕ] св., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. перех.

rozpryskać farbę, błoto, pianę:

II . rozpryskać [rosprɨskatɕ] св., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. возвр. гл. (ciecz)

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać ХИМ.:

odpryskiwać <‑kuje> [otprɨskivatɕ], odprysnąć [otprɨsnoɲtɕ] ГЛ. неперех. св.

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] св., rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] св., rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> ГЛ. неперех.

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

2. rozbłyskać перенос. (wyróżniać się):

3. rozbłyskać перенос. (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozprawa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [rosprava] СУЩ. ж.

1. rozprawa ЮРИД.:

2. rozprawa (praca naukowa):

I . rozpruć [rosprutɕ] св., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> ГЛ. перех.

1. rozpruć (rozdzierać):

2. rozpruć (ranić):

3. rozpruć (rozcinać):

II . rozpruć [rosprutɕ] св., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> ГЛ. возвр. гл.

I . rozpinać <‑na; св. rozpiąć> [rospinatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpinać (odpinać):

2. rozpinać (rozciągać):

II . rozpinać <‑na; св. rozpiąć> [rospinatɕ] ГЛ. возвр. гл. (odzież)

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] ГЛ. неперех. (rozwodzić się nad czymś)

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć св. od rozpraszać

Смотри также rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. перех.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; св. rozproszyć> [rospraʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać ХИМ.:

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać св. od rozpoznawać

Смотри также rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; св. rozpoznać> [rospoznavatɕ] ГЛ. перех.

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска