В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

Переводы „rozwiewanym“ в словаре польско » немецкий (Перейти к немецко » польский)

Показать список всех ответов

rozwiewać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozgniewany: прилагательное и наречие
rozwierać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozwiązanie: имя существительное
rozwiedziony: прилагательное и наречие
rozwiert: имя существительное
rozwieść
rozwieźć
rozwiesić: переходный глагол
rozwiertak: имя существительное
rozwiercać: переходный глагол
rozwielitka: имя существительное
rozwijać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozwinąć
rozwiązać
rozwiązły: прилагательное и наречие
rozwikłać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
rozwinięty: прилагательное и наречие

Вы видите похожие результаты rozgniewany , rozwiewać , rozwiązanie , rozwierać , rozwiedziony , rozwidlenie , rozwinięty , rozwikłać , rozwiązły , rozwiązać , rozwinąć , rozwijać , rozwielitka , rozwiercić , rozwiercać , rozwieszać , rozwiertak , rozwiesić , rozwieźć , rozwieść и rozwiert

I . rozwiewać <‑wa; св. rozwiać> [rozvjevatɕ] ГЛ. перех.

1. rozwiewać (rozpraszać):

rozwiewać dym, mgłę

rozwiewać dym, mgłę

auseinander wehen

2. rozwiewać перенос. (odsuwać):

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

in Nichts auflösen

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

3. rozwiewać:

rozwiewać (targać) (włosy)

rozwiewać (targać) (włosy)

II . rozwiewać <‑wa; св. rozwiać> [rozvjevatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwiewać:

rozwiewać (rozpraszać się) (dym)

rozwiewać (mgła)

sich вин. auflösen

2. rozwiewać:

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich вин. zerstreuen

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich вин. in Nichts auflösen

rozgniewany [rozgɲevanɨ] ПРИЛ.

rozgniewany

rozgniewany

rozgniewana mina

wütende Miene ж.

I . rozwierać <‑ra; прош. вр. ‑aj; св. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] ГЛ. перех.

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; прош. вр. ‑aj; св. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

sich auftun высок.

drzwi rozwarły się

die Tür ж. tat sich auf высок.

rozwiązanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [rozvjow̃zaɲe] СУЩ. ср.

1. rozwiązanie (wynik: zadania, zagadki, problemu):

rozwiązanie

Lösung ж.

problem czeka na rozwiązanie

das Problem ср. muss noch gelöst werden

rozwiązanie konfliktu

Konfliktlösung ж.

2. rozwiązanie (unieważnienie: parlamentu, małżeństwa):

rozwiązanie

3. rozwiązanie МЕД.:

rozwiązanie

4. rozwiązanie АРХИТ.:

rozwiązanie

Ausführung ж.

rozwiedziony¹ [rozvjedʑonɨ] ПРИЛ.

rozwiedziony kobieta:

rozwiedziony

rozwiert <род. ‑u, мн. ‑y> [rozvjert] СУЩ. м. МИНЕР.

Bohrloch ср.

wykonać rozwiert

ein Bohrloch ausführen

rozwieść [rozvjeɕtɕ]

rozwieść св. od rozwodzić

Смотри также rozwodzić

I . rozwodzić <‑dzi; прош. вр. ‑odź; св. rozwieść> [rozvodʑitɕ] ГЛ. перех.

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter м. hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; прош. вр. ‑odź; св. rozwieść> [rozvodʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić высок. (mówić długo i szczegółowo):

sich вин. [weitschweifig] über etw вин. auslassen

weitschweifige Ausführungen über etw вин. machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwieźć [rozvjeɕtɕ]

rozwieźć св. od rozwozić

Смотри также rozwozić

rozwozić <‑zi; св. rozwieźć> [rozvoʑitɕ] ГЛ. перех.

rozwozić pocztę:

rozwiesić [rozvjeɕitɕ] св., rozwieszać [rozvjeʃatɕ] <‑sza; прош. вр. ‑aj> ГЛ. перех.

rozwiertak <род. ‑a, мн. ‑i> [rozvjertak] СУЩ. м. ТЕХН.

Reibwerkzeug ср.

Aufreiber м.

rozwiercać <‑ca; прош. вр. ‑aj> [rozvjertsatɕ], rozwiercić [rozvjertɕitɕ] ГЛ. перех. св.

rozwiercać

rozwiercać dziurę w ścianie

ein Loch in der Wand aufbohren

rozwielitka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [rozvjelitka] СУЩ. ж. ЗООЛ.

rozwielitka

I . rozwijać <‑ja; св. rozwinąć> [rozvijatɕ] ГЛ. перех.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; св. rozwinąć> [rozvijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich вин. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich вин. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich вин. ausdehnen

rozwinąć [rozvinoɲtɕ]

rozwinąć св. od rozwijać

Смотри также rozwijać

I . rozwijać <‑ja; св. rozwinąć> [rozvijatɕ] ГЛ. перех.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; св. rozwinąć> [rozvijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich вин. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich вин. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich вин. ausdehnen

rozwiązać [rozvjow̃zatɕ]

rozwiązać св. od rozwiązywać

Смотри также rozwiązywać

I . rozwiązywać <‑zuje; св. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. rozwiązywać (rozplątywać):

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

wódka rozwiązała mu język

der Alkohol м. [o. Schnaps м. ] hat ihm die Zunge gelöst

2. rozwiązywać (odwiązywać):

rozwiązywać kogoś/coś

jdn/etw losbinden

3. rozwiązywać (znajdować wynik):

rozwiązywać zadanie, zagadkę, równanie

4. rozwiązywać ЮРИД. (unieważniać):

rozwiązywać umowę, małżeństwo, parlament

5. rozwiązywać АРХИТ.:

rozwiązywać

II . rozwiązywać <‑zuje; св. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rozwiązywać (rozplątywać się, odwiązywać się):

rozwiązywać

sich вин. lösen

rozwiązywać

2. rozwiązywać:

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

sich вин. lösen

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

gelüftet werden

3. rozwiązywać:

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

sich вин. auflösen

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

aufgelöst werden

rozwiązły [rozvjow̃zwɨ] ПРИЛ. высок.

rozwiązły tryb życia:

rozwiązły

rozwiązły

I . rozwikłać [rozvikwatɕ] св., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. перех. высок.

1. rozwikłać (rozplątać):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać sznurki

die Bindfaden entwirren

2. rozwikłać (znaleźć rozwiązanie):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać zagadkę

ein Rätsel lösen [o. entwirren]

II . rozwikłać [rozvikwatɕ] св., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. возвр. гл. высок.

1. rozwikłać (rozplątać się):

rozwikłać

sich вин. auflösen

2. rozwikłać (wyjaśnić się):

rozwikłać

sich вин. entwirren

rozwikłać

sich вин. enträtseln

rozwinięty [rozviɲentɨ] ПРИЛ.

rozwinięty

zdanie rozwinięte ЛИНГВ.

zusammengesetzter Satz м.

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski