Переводы „wywodzą“ в словаре польско » немецкий

I . wywodzić <‑dzi св. wywieść> [vɨvodʑitɕ] ГЛ. перех. высок.

1. wywodzić (uznawać za źródło):

wywodzić swoje pochodzenie od szlachty

seine Herkunft aus dem Adel herleiten [o. vom Adel ableiten]

wywodzić słowo z greki

ein Wort aus dem Griechischen herleiten

2. wywodzić (wyprowadzać):

wywodzić

[hin]ausführen

wywieść kogoś w pole

jdn in die Irre führen

II . wywodzić <‑dzi> [vɨvodʑitɕ] ГЛ. возвр. гл. (brać początek)

wywodzić

sich вин. herleiten [lassen]

wywodzić się z czegoś

von etw abstammen

wodza <род. ‑dzy, мн. ‑dze> [vodza] СУЩ. ж.

wodza обыч. мн. przest (lejce):

wodza

Zügel м. мн.

Выражения:

puszczać wodze fantazji

der Phantasie freien Lauf lassen

trzymać nerwy na wodzy

die Nerven im Zaum halten

pod wodzą kogoś

unter der Führung [o. Leitung] von jdm

trzymać język na wodzy

die Zunge im Zaum halten

wywód <род. ‑wodu, мн. ‑wody> [vɨvut] СУЩ. м.

wywód

Ausführung ж.

wywód

Argumentation ж.

wywóz <род. ‑wozu, мн. ‑wozy> [vɨvus] СУЩ. м.

1. wywóz (usuwanie: gruzu, śmieci):

wywóz

Abtransport м.

wywóz

Abfuhr ж.

2. wywóz разг. (import: towarów):

wywóz

Ausfuhr ж.

wywóz

Export м.

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać св. od wywoływać

Смотри также wywoływać

wywoływać <‑łuje; ГЛ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] перех. св.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu посл.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać высок. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln перенос.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać ФОТО.:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

wywozić <‑zi; прош. вр. ‑oź [lub ‑wóź]; св. wywieźć> [vɨvoʑitɕ] ГЛ. перех.

1. wywozić (usuwać):

wywozić gruz, śmieci

wegbringen

wywozić gruz, śmieci

wegfahren

2. wywozić (przewozić):

wywozić ludzi

befördern

3. wywozić (eksportować):

wywozić towary

ausführen

wywozić towary

exportieren

wywózka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [vɨvuska] СУЩ. ж. разг. (wywóz)

wywózka

Abtransport м.

wywózka ziemniaków

Abtransport der Kartoffeln

władza <род. ‑dzy, мн. ‑dze> [vwadza] СУЩ. ж.

1. władza мн. отсут. (panowanie):

władza

Macht ж.

władza

Herrschaft ж.

władza nad kimś/czymś

Macht über jdn/etw

być u [lub przy] władzy

an der Macht sein

dojść do władzy

an die Macht [o. ans Ruder перенос. ] kommen [o. gelangen]

zawieszenie władzy rodzicielskiej

das Ruhen ср. der elterlichen Fürsorge

władza dyskrecjonalna ЮРИД., ПОЛИТ.

Ermessensspielraum м.

władza sądownicza ЮРИД., ПОЛИТ.

Judikative ж.

władza ustawodawcza ЮРИД., ПОЛИТ.

Legislative ж.

władza wykonawcza ЮРИД., ПОЛИТ.

Exekutive ж.

arogancja władzy

die Arroganz ж. der Macht

dzierżyć władzę

Macht ausüben

2. władza обыч. мн. АДМИН.:

władza

[Amts]gewalt ж.

władza

Behörde ж.

panie władzo! разг.

Herr Wachtmeister! разг.

organy władzy

Machtorgane ntpl

czwarta władza ИЗДАТ.

Vierte Macht ж.

3. władza (możliwość władania):

władza

Vermögen ср.

władza

Fähigkeit ж.

władza w nogach

Bewegungsfähigkeit ж. [o. Bewegungsvermögen ср. ] der Beine

władze umysłowe

Zurechnungsfähigkeit ж.

być w pełni władz umysłowych

voll zurechnungsfähig sein

4. władza мн. отсут. (silny wpływ: nałogu, namiętności):

władza

Einfluss м.

wiedza <род. ‑dzy, мн. отсут. > [vjedza] СУЩ. ж.

1. wiedza (zasób wiadomości):

wiedza

Wissen ср.

wiedza

Kenntnisse ж. мн.

wiedza encyklopedyczna

enzyklopädisches Wissen

wiedza hermetyczna ИСТ.

hermetisches Wissen

ktoś potrafi sprzedać swoją wiedzę

jd kann sein Wissen gut verkaufen [o. an den Mann bringen]

2. wiedza (uświadomienie sobie):

bez czyjejś wiedzy

ohne jds Wissen

za czyjąś wiedzą

mit jds Wissen