ge·fal·len1 <gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ.
gefallen прич. прош. вр. от fallen
I. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ. неперех.
II. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ. возвр. гл.
1. gefallen (etw hinnehmen):
Ge·fal·len2 <-s> [gəˈfalən] СУЩ. ср. kein мн. высок.
| ich | gefalle | 
|---|---|
| du | gefällst | 
| er/sie/es | gefällt | 
| wir | gefallen | 
| ihr | gefallt | 
| sie | gefallen | 
| ich | gefiel | 
|---|---|
| du | gefielst | 
| er/sie/es | gefiel | 
| wir | gefielen | 
| ihr | gefielt | 
| sie | gefielen | 
| ich | habe | gefallen | 
|---|---|---|
| du | hast | gefallen | 
| er/sie/es | hat | gefallen | 
| wir | haben | gefallen | 
| ihr | habt | gefallen | 
| sie | haben | gefallen | 
| ich | hatte | gefallen | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefallen | 
| er/sie/es | hatte | gefallen | 
| wir | hatten | gefallen | 
| ihr | hattet | gefallen | 
| sie | hatten | gefallen | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.