в словаре PONS
ge·fal·len1 <gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ.
gefallen прич. прош. вр. от fallen
fal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ГЛ. неперех. +sein
1. fallen (herunterfallen):
2. fallen разг. (legen, setzen):
3. fallen:
4. fallen разг. (durchfallen):
6. fallen (stürzen):
7. fallen (hängen):
8. fallen (sterben):
9. fallen (erobert werden):
10. fallen (sinken, abfallen):
11. fallen (treffen):
12. fallen (dringen):
13. fallen (stattfinden, sich ereignen):
14. fallen (zufallen):
15. fallen (einbezogen werden):
16. fallen (ergehen):
17. fallen СПОРТ:
18. fallen (abgegeben werden):
19. fallen:
20. fallen (verfallen):
21. fallen (dazugehören):
22. fallen (ungültig werden):
I. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ. неперех.
II. ge·fal·len2 <gefällt, gefiel, gefallen> [gəˈfalən] ГЛ. возвр. гл.
1. gefallen (etw hinnehmen):
Ge·fal·len2 <-s> [gəˈfalən] СУЩ. ср. kein мн. высок.
fal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] ГЛ. неперех. +sein
1. fallen (herunterfallen):
2. fallen разг. (legen, setzen):
3. fallen:
4. fallen разг. (durchfallen):
6. fallen (stürzen):
7. fallen (hängen):
8. fallen (sterben):
9. fallen (erobert werden):
10. fallen (sinken, abfallen):
11. fallen (treffen):
12. fallen (dringen):
13. fallen (stattfinden, sich ereignen):
14. fallen (zufallen):
15. fallen (einbezogen werden):
16. fallen (ergehen):
17. fallen СПОРТ:
18. fallen (abgegeben werden):
19. fallen:
20. fallen (verfallen):
21. fallen (dazugehören):
22. fallen (ungültig werden):
fäl·len <fällt, fällte, gefällt> [ˈfɛlən] ГЛ. перех.
PONS Словарь терминов по банкам, финансам и страхованию
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.