Переводы „absolwenci“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Absolvẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [apzɔl​ˈvɛnt] СУЩ. м.(ж.)

Absolvent(in)

absolwent(ka) м. (ж.)

absolvi̱e̱ren* [apzɔl​ˈviːrən] ГЛ. перех.

1. absolvieren (abschließen):

absolvieren Ausbildung

ukończyć

absolvieren Prüfung

zdać

2. absolvieren (ableisten):

absolvieren Wehrdienst

odbyć

absolvieren Pensum

wykonać

3. absolvieren РЕЛИГ.:

jdn absolvieren

udzielać [св. udzielić] komuś rozgrzeszenia

I . ạb|schwenken ГЛ. неперех. +sein

abschwenken (Truppe, Kolonne)

zbaczać [св. zboczyć]

abschwenken (Kamera)

skręcać [св. skręcić]

abschwenken (Partei) fig

przechodzić [св. przejść]

er schwenkte links ab

[on] skręcił na lewo a. fig

von der Religion abschwenken fig

zmienić religię

vom Thema abschwenken fig

odchodzić [св. odejść] od tematu

II . ạb|schwenken ГЛ. перех.

1. abschwenken (kurz abspülen):

abschwenken Glas

wypłukiwać [св. wypłukać]

2. abschwenken (abtropfen lassen):

abschwenken Tropfen

strząsać [св. strząsnąć]

I . ạb|sondern ГЛ. перех.

1. absondern (isolieren):

absondern

oddzielać [св. oddzielić]

absondern Kranke, Häftlinge

odseparowywać [св. odseparować]

2. absondern (ausscheiden):

absondern Schleim

wydzielać [св. wydzielić]

II . ạb|sondern ГЛ. возвр. гл.

sich [von jdm] absondern

odłączać [св. odłączyć] się [od kogoś]

sie lebt von allen abgesondert

[ona] żyje w izolacji od wszystkich

I . absọnderlich [ap​ˈzɔndɐlɪç] ПРИЛ.

absonderlich Benehmen, Mensch:

absonderlich

osobliwy

II . absọnderlich [ap​ˈzɔndɐlɪç] НАРЕЧ.

absonderlich denken:

absonderlich

osobliwie

I . absolu̱t [apzo​ˈluːt] ПРИЛ.

1. absolut (souverän):

absolut Herrscher

absolutny

absolute Monarchie

monarchia ж. absolutna

2. absolut (unbedingt):

absolut Verbot, Gehorsam

bezwzględny

die absolute Mehrheit

bezwzględna większość ж.

3. absolut PHYS:

der absolute Nullpunkt

zero ср. bezwzględne

4. absolut (völlig):

absolut

zupełny

absolut

całkowity

absoluter Blödsinn

zupełna głupota ж.

absolute Ruhe

absolutny spokój м.

absolutes Gehör

słuch м. absolutny

II . absolu̱t [apzo​ˈluːt] НАРЕЧ.

absolut unverständlich, ratlos, blöd:

absolut

kompletnie

absolut

zupełnie

absolut

całkowicie

absolut betrachtet [o. genommen]

ogólnie patrząc [lub biorąc]

das ist absolut unmöglich

to jest absolutnie niemożliwe

absolut nichts

absolutnie nic