Переводы „anstallt“ в словаре немецко » польский

anstẹlle [an​ˈʃtɛlə] ПРЕДЛОГ +род.

anstelle eines Menschen

zamiast człowieka

anstelle seines Vaters

zamiast [lub w miejsce] jego ojca

I . ạn|stauen ГЛ. перех.

anstauen

spiętrzać [св. spiętrzyć]

II . ạn|stauen ГЛ. возвр. гл.

1. anstauen:

anstauen (sich ansammeln) (Wasser)

spiętrzać [св. spiętrzyć] się

anstauen (Verkehr)

zatamować się

anstauen (Autos)

tworzyć [св. u‑] korek

das Blut hat sich in den Venen angestaut

krew ж. zatamowała się w żyłach

2. anstauen (Hass):

anstauen

nagromadzać [св. nagromadzić] się

in ihr hatte sich eine unbändige Wut angestaut

nagromadziła się w niej niepohamowana złość

sie machten ihrer angestauten Empörung Luft

dali upust nagromadzonemu oburzeniu

ạn|stacheln [ˈanʃtaxəln] ГЛ. перех.

anstacheln

pobudzać [св. pobudzić]

jdn [dazu] anstacheln etw zu tun

zachęcać [св. zachęcić] kogoś do zrobienia czegoś

Ạnstalten СУЩ. мн. (Vorbereitungen)

Anstalten

przygotowania ntpl

Anstaltenen zu etw treffen

przygotowywać [св. przygotować] się do czegoś

Anstalten machen [o. treffen] das Land zu verlassen

przygotowywać się do opuszczenia kraju

keine Anstalten machen aufzubrechen

nie przygotowywać się do wyjazdu

er machte keine Anstaltenen zu gehen

on nie przygotowuje się do wyjścia

ạn|starren ГЛ. перех.

jdn/etw anstarren

gapić się na kogoś/coś разг.

ạn|staunen ГЛ. перех.

anstaunen

podziwiać

mit großen Augen staunten die Kinder den Weihnachtsbaum an

dzieci ntpl podziwiały choinkę, robiąc wielkie oczy

ạn|stauben ГЛ. неперех. +sein

anstauben

lekko się zakurzyć

angestaubt sein

być lekko zakurzonym

ạnstandslos НАРЕЧ.

anstandslos einwilligen

bez wahania

anstandslos bezahlen

od ręki

anstandslos durchkommen

bez problemu

Ạnstaltsarzt (-ärztin) <‑es, ‑ärzte; ‑, ‑nen> СУЩ. м. (ж.)

Anstaltsarzt (-ärztin) (in der psychiatrischen Anstalt)

lekarz м. zakładowy

Anstaltsarzt (-ärztin) (im Gefängnis)

lekarz więzienny

Ạnstaltsgewalt <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Anstaltsgewalt

władztwo ср. zakładowe

ạn|stehen ГЛ. неперех. irr +haben o юж.-нем., австр., CH: sein

1. anstehen (Schlange stehen):

[nach etw] anstehen

stać w kolejce [po coś]

er steht an, um einen Orangensaft zu kaufen, er steht nach einem Orangensaft an

on stoi w kolejce po sok pomarańczowy

2. anstehen:

anstehen (zu erledigen sein) (Arbeit)

czekać na załatwienie

anstehen (Termin)

być wyznaczonym

anstehende Probleme

problemy м. мн. do załatwienia

etw anstehen lassen

nie załatwiać [св. załatwić] czegoś

etw anstehen lassen

odkładać [св. odłożyć] coś

3. anstehen (bevorstehen):

etw steht bei jdm an

coś kogoś czeka

4. anstehen высок. (etw ohne Bedenken tun):

nicht anstehen, etw zu tun

nie zawahać się zrobić coś

I . ạn|stoßen ГЛ. неперех. irr

1. anstoßen +sein (dagegen stoßen):

anstoßen

uderzać [св. uderzyć]

das Kind ist mit dem Kopf an [o. gegen] eine Ecke angestoßen

dziecko ср. uderzyło głową w róg

2. anstoßen +haben (prosten):

auf jdn/etw anstoßen

wznosić [св. wznieść] toast za kogoś/coś

darauf lasst uns anstoßen!

wznieśmy za to toast!

3. anstoßen СПОРТ:

anstoßen

rozpoczynać [св. rozpocząć] grę

II . ạn|stoßen ГЛ. перех. irr

1. anstoßen (berühren):

jdn [mit dem Fuß] anstoßen

trącać [св. trącić] kogoś [nogą]

2. anstoßen (in Bewegung setzen):

anstoßen Kugel

popychać [св. popchnąć]

anstoßen Kugel

wprawiać [св. wprawić] w ruch

3. anstoßen (in Gang setzen):

anstoßen

uruchamiać [св. uruchomić]

I . ạnstößig [ˈanʃtøːsɪç] ПРИЛ.

anstößig Witz, Lied:

anstößig

nieprzyzwoity

anstößig

gorszący

II . ạnstößig [ˈanʃtøːsɪç] НАРЕЧ.

anstößig sich benehmen:

anstößig

nieprzyzwoicie