Переводы „fiðringurinn“ в словаре немецко » польский

E̱i̱ndringling <‑s, ‑e> СУЩ. м.

Eindringling

natręt м.

Eindringling

intruz м.

Eindringling (in Gesellschaft)

nieproszony gość м.

I . drịngend ПРИЛ. НАРЕЧ., drịnglich ПРИЛ.

1. dringend (eilig):

dringend Anruf

pilny

dringend Operation

nagły

die Sache ist sehr dringend

sprawa ж. jest bardzo pilna

ein dringender Fall МЕД.

nagły przypadek м.

2. dringend (eindringlich):

dringend Warnung

naglący

II . drịngend ПРИЛ. НАРЕЧ., drịnglich НАРЕЧ.

1. dringend (sofort):

dringend benötigen

pilnie

dringend erforderlich

natychmiast

der Kranke muss dringend operiert werden

chory м. musi być natychmiast operowany

2. dringend (nachdrücklich):

dringend warnen, bitten

usilnie

dringend davon abraten, etw zu tun

usilnie odradzać zrobienie czegoś

3. dringend (sehr):

dringend verdächtig

szczególnie podejrzany

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] ГЛ. неперех. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw вин. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [св. wedrzeć] się do czegoś

in etw вин. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody ж. мн. gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [св. wniknąć] w materię

3. eindringen ВОЕН. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

E̱i̱ndringen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Eindringen

wtargnięcie ср.

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

Erbrịngung <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Erbringung

przedstawienie ср.

Erbringung der Beweise

przedstawienie dowodów

I . e̱i̱ndringlich ПРИЛ.

eindringlich Bitte

usilny

eindringlich Stimme

natarczywy

eindringlich Warnung

naglący

eindringlich Rede

przekonujący

II . e̱i̱ndringlich НАРЕЧ.

eindringlich bitten, warnen:

eindringlich

usilnie

eindringlich

z naciskiem

zu̱dringlich [ˈtsuːdrɪŋlɪç] ПРИЛ.

zudringlich

natrętny

E̱i̱nbringung <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж.

1. Einbringung (Eintrag: einer Gesetzesvorlage):

Einbringung

wniesienie ср.

Einbringung von Kapital

wniesienie kapitału

2. Einbringung (Vorlegung: eines Antrags):

Einbringung

przedłożenie ср.

Einbringung eines Gesetzentwurfes

przedłożenie projektu ustawy

3. Einbringung (Wiedergutmachung: eines Verlustes):

Einbringung

powetowanie ср.

4. Einbringung (der Ernte):

Einbringung

zwiezienie ср.

Einbringung

zwożenie ср.

Einbringung

zwózka ж. разг.

an|dringen ГЛ.

Статья, составленная пользователем

andringen gegen jdn неперех. высок.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn неперех. высок.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an напр.

wroga armia natarła na miasto

Anbringung СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Anbringung ж.

przymocowanie ср.

Anbringung ж.

przyczepienie ср.

Anbringung ж.

umocnienie ср.