Переводы „streaking“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Trẹkking <‑s, ‑s> [ˈtrɛkɪŋ] СУЩ. ср.

Trekking

treking м.

TreckingНОВ <‑s, ‑s> [ˈtrɛkɪŋ] СУЩ. ср.

Trecking → Trekking

Смотри также Trekking

Trẹkking <‑s, ‑s> [ˈtrɛkɪŋ] СУЩ. ср.

Trekking

treking м.

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. перех.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [св. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken разг.

podnosić [св. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken разг.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken разг. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [св. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] ГЛ. возвр. гл.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [св. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [св. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt разг.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang разг.

droga ж. ciągnie się kilometrami

stre̱i̱fig [ˈʃtraɪfɪç] ПРИЛ.

streifig

pasiasty

streifig

w paski

streifig

prążkowany

streifig

smugowaty

streifig sein

mieć prążki [lub paski]

die Fenster sind ganz streifig

okna ntpl mają pełno smug

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] ГЛ. неперех.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [св. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken разг.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [св. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować разг.

stre̱i̱tig ПРИЛ.

1. streitig (strittig):

streitig Angelegenheit, Frage

problematyczny

streitig Angelegenheit, Frage

budzący wątpliwości

jdm etw streitig machen

kwestionować czyjeś prawa do czegoś

jdm etw streitig machen

odmawiać komuś praw[a] do czegoś

jdm den Vorrang streitig machen

kwestionować [св. za‑] czyjeś pierwszeństwo

2. streitig ЮРИД. (umstritten):

streitig Ansprüche, Tatsachen

sporny

eine streitige Verhandlung

postępowanie ср. sporne

strẹssig ПРИЛ. разг.

stressig Arbeit, Zeit:

stressig

stresujący

Stretching <‑s, мн. отсут. > [ˈstrɛtʃɪŋ] СУЩ. ср.

Stretching

stretching м.