Переводы „unkompetent“ в словаре немецко » польский

I . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] ПРИЛ. a. ЮРИД.

inkompetent Mitarbeiter, Gericht

niekompetentny

II . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] НАРЕЧ.

inkompetent leiten:

inkompetent

niekompetentnie

I . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] ПРИЛ.

1. kompetent a. ЮРИД. (zuständig):

kompetent Sachbearbeiter, Richter

kompetentny

kompetent Urteil

miarodajny

die kompetente Stelle

właściwa jednostka ж.

welches Gericht ist für solche Fälle kompetent?

który sąd м. jest właściwy rzeczowo?

2. kompetent ЛИНГВ.:

kompetenter Sprecher

rodzimy użytkownik м. języka

II . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] НАРЕЧ.

kompetent informieren:

kompetent

kompetentnie

Ịnkompetenz <‑, ‑en> [ˈɪnkɔmpetɛnts, ---​ˈ-] СУЩ. ж. a. ЮРИД.

Inkompetenz

niekompetencja ж.

fachliche Inkompetenz

brak м. kompetencji fachowej

Kẹrnkompetenz <‑, ‑en> СУЩ. ж.

Kernkompetenz

podstawowa kompetencja ж.

Ịnnenkompetenz <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Innenkompetenz

kompetencja ж. wewnętrzna

Organkompetenz <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Organkompetenz

kompetencja ж. organu

Annexkompetenz <‑, ‑en> СУЩ. ж. ЮРИД.

Annexkompetenz

rozszerzenie ср. kompetencji ustawodawczej na problemy związane z przygotowaniem i realizacją ustawy

Kompetẹnz <‑, ‑en> [kɔmpe​ˈtɛnts] СУЩ. ж.

Kompetenz

kompetencja ж.

Kompetenz ЮРИД.

właściwość ж.

seine Kompetenzen überschreiten

przekraczać [св. przekroczyć] swoje kompetencje

das liegt nicht in meiner Kompetenz

to wykracza poza moje kompetencje

jds Kompetenz bestreiten

kwestionować [св. za‑] czyjeś kompetencje

jds Kompetenz anzweifeln

powątpiewać w czyjeś kompetencje

außerhalb jds Kompetenzen

poza czyimiś kompetencjami

Kompetenz delegieren ЮРИД.

delegować kompetencję

ungeschriebene Kompetenz des Organs ЮРИД.

niepisana kompetencja organu

trompe̱ten* [trɔm​ˈpeːtən] ГЛ. неперех.

1. trompeten (Trompete blasen):

trompeten

grać [св. za‑] na trąbce

2. trompeten:

trompeten (Töne hervorbringen) (Elefant)

trąbić [св. za‑]

3. trompeten:

trompeten (lautstark äußern)

trąbić [св. roz‑ ]разг.

trompeten (sich laut schnäuzen)

głośno się wysmarkać

I . ụnkompliziert [ˈʊnkɔmplitsiːɐ̯t] ПРИЛ.

unkompliziert Person, Fall, Gerät:

unkompliziert

nieskomplikowany

II . ụnkompliziert [ˈʊnkɔmplitsiːɐ̯t] НАРЕЧ.

unkompliziert vorgehen

bez komplikacji

unkompliziert sich ausdrücken

w nieskomplikowany sposób

etw unkompliziert erklären

tłumaczyć [св. wy‑] coś w nieskomlikowany sposób