Переводы „brood“ в словаре польско » немецкий

broda <род. ‑dy, мн. ‑dy, род. мн. bród> [broda] СУЩ. ж.

1. broda (część twarzy):

broda

Kinn ср.

pluć sobie w brodę

sich вин. über sich вин. selbst ärgern

pluć sobie w brodę

sich дат. Vorwürfe machen

2. broda (zarost):

broda

Bart м.

broić <broi; прош. вр. brój; св. z‑> [broitɕ] ГЛ. неперех. (płatać figle)

broić

Unfug anstellen [o. treiben]

brona <род. ‑ny, мн. ‑ny> [brona] СУЩ. ж. С.-Х.

brona

Egge ж.

brona kolczasta

Stachelwalze ж.

brona talerzowa

Telleregge ж.

brona talerzowa

Scheibenegge ж.

brona zębata

Zinkenegge ж.

I . bród <род. brodu, мн. brody> [brut] СУЩ. м. (płytkie miejsce)

bród

Furt ж.

bród na rzece

Flussübergang м.

II . bród [brut] НАРЕЧ.

1. bród (bez pomocy łodzi):

przejść rzekę w bród

den Fluss durchwaten

2. bród (pod dostatkiem):

w bród

im Überfluss

w bród

soviel das Herz ср. begehrt

czegoś jest w bród

etw вин. gibt es in Hülle und Fülle

mieć czegoś w bród

etw in Hülle und Fülle haben

mieć czegoś w bród

eine Unmenge von etw haben разг.

brom <род. ‑u, мн. отсут. > [brom] СУЩ. м. ХИМ.

brom

Brom ср.

broń <род. broni, мн. bronie> [broɲ] СУЩ. ж.

1. broń обыч. lp:

broń (narzędzie walki)

Waffe ж.

broń (narzędzie walki)

Gewehr ср.

broń (zbiorowo)

Waffen ж. мн.

broń atomowa/jądrowa

Atom-/Kernwaffe ж.

broń biologiczna/chemiczna

biologische/chemische Waffe

broń konwencjonalna

konventionelle Waffe

broń krótka

Handfeuerwaffe ж.

broń masowego rażenia [lub masowej zagłady]

Massenvernichtungswaffe ж.

broń maszynowa

Maschinengewehr ср.

broń nuklearna

nukleare Waffe ж.

broń nuklearna

Kernwaffe ж.

broń palna

Schusswaffe ж.

broń palna

Feuerwaffe ж.

broń rakietowa

Raketenwaffe ж.

generał broni

Generaloberst м.

towarzysz broni

Waffenbruder м.

zawieszenie broni (przejściowo)

Waffenruhe ж.

zawieszenie broni (bezterminowo)

Waffenstillstand м.

chwytać za broń

zur Waffe greifen

rzuć broń!

Waffe fallen lassen!

składać [lub złożyć] broń

die Waffen niederlegen [o. strecken]

składać [lub złożyć] broń

sich ergeben [o. geschlagen geben]

2. broń мн. отсут. перенос. (środek):

broń

Waffe ж. перенос.

dać komuś broń do ręki

jdm eine Waffe aushändigen

wytrącić komuś broń z ręki

jdm die Waffe aus der Hand schlagen

zwalczać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen высок.

rod <род. ‑u, мн. отсут. > [rot] СУЩ. м. ХИМ.

rod

Rhodium ср.