Переводы „goof“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

golf¹ <род. ‑a, мн. ‑y> [golf] СУЩ. м.

1. golf мн. отсут. СПОРТ:

golf

Golf м.

2. golf обыч. мн. przest (bufiaste spodnie do połowy łydek):

golf

altmodische, meist bauschige Kniebundhose

gofr <род. ‑a, мн. ‑y> [gofr] СУЩ. м. КУЛИН.

gofr

Waffel ж.

gofr z bitą śmietaną

Waffel mit Schlagsahne

goło [gowo] НАРЕЧ.

1. goło (bez ubrania):

goło

nackt

2. goło (pusto):

goło

kahl

goło

leer

3. goło разг. (biednie):

goło

arm

goło

ärmlich

goło, ale wesoło

arm aber lustig

gong <род. ‑u, мн. ‑i> [goŋk] СУЩ. м.

1. gong (instrument):

gong

Gong м.

2. gong (dźwięk):

gong

Gong[schlag] м.

gol <род. ‑a, мн. ‑e> [gol] СУЩ. м. СПОРТ

gol

Tor ср.

strzelić [lub zdobyć] gola

ein Tor schießen [o. erzielen]

goj <род. ‑a, мн. ‑e> [goj] СУЩ. м. ирон., уничиж. разг. (innowierca u Żydów)

goj

Goi м.

gody <род. мн. ‑dów> [godɨ] СУЩ. мн.

1. gody БИОЛ.:

gody

Brunft ж.

gody

Brunst ж.

2. gody (uroczystości):

srebrne/złote/brylantowe gody

silberne/goldene/diamantene Hochzeit ж.

I . goić <goi; прош. вр. gój; св. za‑> [goitɕ] ГЛ. перех.

goić oparzenia, rany:

goić

heilen

Выражения:

czas goi rany посл.

die Zeit ж. heilt alle Wunden посл.

II . goić <goi; прош. вр. gój; св. za‑> [goitɕ] ГЛ. возвр. гл.

goić

[ab]heilen

goła [gowa] СУЩ. ж.

goła → goły

Смотри также goły , goły

goły² (-ła) <род. ‑łego, мн. goli> [gowɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг. (nagi człowiek)

goły (-ła)

Nackte(r) mf

goły¹ [gowɨ] ПРИЛ.

1. goły (nagi):

goły ramiona, plecy

nackt

goły ramiona, plecy

bloß

z gołą głową

barhäuptig

pod gołym niebem

unter freiem Himmel

[zobaczyć] gołym okiem

mit bloßem Auge [sehen]

[z] gołymi rękami

mit bloßen Händen

2. goły (pusty, nieprzykryty, nieporośnięty, nieosłonięty):

goły posadzka, ściany

nackt

goły posadzka, ściany

kahl

goły głowa, gałęzie, step

kahl

goły pisklęta

nackt

3. goły (bez dodatków):

goła pensja

bloßes Gehalt ср.

gołe słowa перенос.

leere Worte ntpl

4. goły разг. (bez pieniędzy):

goły

blank разг.

goły

abgebrannt разг.

goły¹ [gowɨ] ПРИЛ.

1. goły (nagi):

goły ramiona, plecy

nackt

goły ramiona, plecy

bloß

z gołą głową

barhäuptig

pod gołym niebem

unter freiem Himmel

[zobaczyć] gołym okiem

mit bloßem Auge [sehen]

[z] gołymi rękami

mit bloßen Händen

2. goły (pusty, nieprzykryty, nieporośnięty, nieosłonięty):

goły posadzka, ściany

nackt

goły posadzka, ściany

kahl

goły głowa, gałęzie, step

kahl

goły pisklęta

nackt

3. goły (bez dodatków):

goła pensja

bloßes Gehalt ср.

gołe słowa перенос.

leere Worte ntpl

4. goły разг. (bez pieniędzy):

goły

blank разг.

goły

abgebrannt разг.

gont <род. ‑u [lub ‑a], мн. ‑y> [gont] СУЩ. м.

gont

[Dach]schindel ж.

gość¹ <род. ‑ścia, мн. ‑ście> [goɕtɕ] СУЩ. м.

1. gość:

gość (odwiedzający prywatnie)

Gast м.

gość (odwiedzający instytucję)

Besucher(in) м. (ж.)

gość w dom, Bóg w dom посл.

der Gast ist König м. посл.

nieproszony gość

ein ungebetener Gast

być częstym/rzadkim gościem

ein häufiger/seltener Gast sein

być stałym gościem

Stammgast sein

2. gość (klient):

gość

Kunde(Kundin) м. (ж.)

graf¹ <род. ‑a, мн. ‑owie> [graf] СУЩ. м. ИСТ.

graf (niemiecki tytuł arystokratyczny)

Graf м.

gryf¹ <род. ‑u, мн. ‑y> [grɨf] СУЩ. м. (w instrumencie)

gryf

Griffbrett ср.

grog <род. ‑u, мн. отсут. > [grok] СУЩ. м.

grog

Grog м.

glob <род. ‑u, мн. ‑y> [glop] СУЩ. м.

glob

Erdkugel ж.

glon <род. ‑u, мн. ‑y> [glon] СУЩ. м. обыч. мн. БОТАН.

glon

Alge ж.

głos <род. ‑u, мн. ‑y> [gwos] СУЩ. м.

1. głos (mowa, śpiew, dźwięk: człowieka, ptaków):

głos

Stimme ж.

głos sumienia перенос.

die Stimme des Gewissens перенос.

na głos

laut

na cały głos

aus vollem Halse [o. voller Kehle]

podnosić [lub podnieść] na kogoś głos

gegen jdn laut werden [o. die Stimme erheben]

ktoś stracił głos

jdm versagte die Stimme

2. głos МУЗ.:

utwór na dwa głosy

zweistimmiges Stück ср.

3. głos (prawo przemawiania, wypowiedź):

udzielać komuś głosu

jdm das Wort erteilen

odebrać komuś głos

jdm das Wort entziehen

dojść do głosu (wypowiedzieć się)

zu Wort kommen

mieć głos перенос.

das Wort haben

zabrać głos

die Stimme erheben

zabrać głos

sich вин. zu Wort melden

4. głos (zdanie: poparcia, protestu):

głos

Stimme ж.

głos

Meinung ж.

5. głos (decyzja podjęta w drodze głosowania):

głos

Stimme ж.

oddać głos na kogoś

seine Stimme für jdn abgeben

oddać głos na kogoś

für jdn stimmen

wstrzymać się od głosu

sich вин. der Stimme enthalten

gnom <род. ‑a, мн. ‑y> [gnom] СУЩ. м.

1. gnom высок. (duch podziemia):

gnom

Gnom м. высок.

2. gnom перенос. разг. (niski człowiek):

gnom

Gnom м. разг.

gnom

Zwerg м. t. уничиж.