Переводы „kluczxowy“ в словаре польско » немецкий

kluczowy [klutʃovɨ] ПРИЛ.

kluczowy kwestia:

kluczowy

Schlüssel-

klubowy [klubovɨ] ПРИЛ.

klubowy sala

Vereins-

klubowy fotel

Klub-

klubowy fotel

Club-

kluskowy [kluskovɨ] ПРИЛ. КУЛИН.

kluskowy

Kloß-

ciasto kluskowe

Kloßteig м.

płuczkowy [pwutʃkovɨ] ПРИЛ. ТЕХН.

płuczkowy

Wäscher-

system płuczkowy

Wäschersystem ср.

kluchowaty [kluxovatɨ] ПРИЛ.

1. kluchowaty (zakalcowaty):

kluchowaty

schliefig

kluchowaty placek

schliefiger [o. unausgebackener] Kuchen

kluchowaty placek

teigiger м. Fladen разг.

2. kluchowaty перенос. (pulchny):

kluchowaty

rundlich

kluchowaty

dicklich

kluchowaty

teigig уничиж. разг.

kluchowate dziecko

dickliches Kind ср.

wykluczony [vɨklutʃonɨ] ПРИЛ. высок.

to [jest] wykluczone

das ist ausgeschlossen

to [jest] wykluczone

das kommt nicht in Frage перенос.

tłuczniowy [twutʃɲovɨ] ПРИЛ.

nawierzchnia tłuczniowa

Schotterdecke ж.

klucz <род. ‑a, мн. ‑e> [klutʃ] СУЩ. м.

1. klucz t. ТЕХН.:

klucz

Schlüssel м.

klucz do drzwi

Türschlüssel м.

zamknąć coś na klucz

etw abschließen

zamknąć coś na klucz

etw verschließen

klucz wiertniczy

Bohrschlüssel м.

klucz francuski

Universalschlüssel м.

klucz francuski

Engländer м.

trzymać kogoś/coś pod kluczem

jdn/etw unter Verschluss halten

2. klucz (system znaków):

klucz

Code м.

klucz

Schlüssel м.

3. klucz:

klucz (rozwiązanie)

Schlüssel м.

klucz (w krzyżówce)

Auflösung ж.

klucz (przy edycji)

Kommentar м.

klucz (przy edycji)

Erläuterung ж.

4. klucz МУЗ.:

klucz

Notenschlüssel м.

5. klucz:

klucz (szyk: samolotów)

Kette ж.

klucz (szyk: samolotów)

Staffel ж.

klucz (ptaków)

Zug м.

6. klucz АРХИТ.:

klucz

Schlussstein м.

klucz

Bogenschluss м.

kluczka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [klutʃka] СУЩ. ж.

1. kluczka (pętla):

kluczka

Schlinge ж.

kluczka

Bandschlaufe ж.

2. kluczka (żerdź):

kluczka

Hakenstange ж.

kluczka

Obstpflücker м.

zrywać owoce kluczką

Obst mit dem Obstpflücker ernten [o. pflücken]

kluczyć <‑czy; прош. вр. klucz> [klutʃɨtɕ] ГЛ. неперех.

1. kluczyć (jechać okrężną drogą):

kluczyć

vom Wege abbiegen

2. kluczyć:

kluczyć (uciekać chcąc zgubić pościg)

häufig die Richtung wechseln

kluczyć (uciekać chcąc zgubić pościg)

im Zickzack fliehen

kluczyć (zając)

Haken schlagen

3. kluczyć (szukać właściwej drogi):

kluczyć

umherirren

2. kluczyć перенос. (lawirować):

kluczyć

Ausflüchte machen

kluczyk <род. ‑a, мн. ‑i> [klutʃɨk] СУЩ. м.

1. kluczyk уменьш. od klucz

kluczyk

kleiner Schlüssel

2. kluczyk БОТАН.:

kluczyk

Schlüsselblume ж.

Смотри также klucz

klucz <род. ‑a, мн. ‑e> [klutʃ] СУЩ. м.

1. klucz t. ТЕХН.:

klucz

Schlüssel м.

klucz do drzwi

Türschlüssel м.

zamknąć coś na klucz

etw abschließen

zamknąć coś na klucz

etw verschließen

klucz wiertniczy

Bohrschlüssel м.

klucz francuski

Universalschlüssel м.

klucz francuski

Engländer м.

trzymać kogoś/coś pod kluczem

jdn/etw unter Verschluss halten

2. klucz (system znaków):

klucz

Code м.

klucz

Schlüssel м.

3. klucz:

klucz (rozwiązanie)

Schlüssel м.

klucz (w krzyżówce)

Auflösung ж.

klucz (przy edycji)

Kommentar м.

klucz (przy edycji)

Erläuterung ж.

4. klucz МУЗ.:

klucz

Notenschlüssel м.

5. klucz:

klucz (szyk: samolotów)

Kette ж.

klucz (szyk: samolotów)

Staffel ж.

klucz (ptaków)

Zug м.

6. klucz АРХИТ.:

klucz

Schlussstein м.

klucz

Bogenschluss м.

kłusowy [kwusovɨ] ПРИЛ.

kłusowy

Trab-

wyścigi kłusowe

Trabrennen ntpl

klucznictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [klutʃɲitstfo] СУЩ. ср. ИСТ.

klucznictwo (urząd na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego)

Verwaltung ж. von Grund und Boden im Großfürstentum Litauen

Kluczbork СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Kluczbork м. ГЕО.

Kreuzburg ср.