Переводы „oblężnicza“ в словаре польско » немецкий

obleniec <род. obleńca, мн. obleńce> [obleɲets] СУЩ. м. ЗООЛ.

obleniec

Rundwurm м.

obleśnie [obleɕɲe] НАРЕЧ. разг.

obleśnie

lüstern

obleśnie

abstoßend

obleśnie

widerwärtig

obleśnie się do niej uśmiechał

er zeigte ihr ein widerwärtiges Lächeln

I . obliczać <‑cza; св. obliczyć> [oblitʃatɕ] ГЛ. перех.

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; св. obliczyć> [oblitʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

motornicza [motorɲitʃa] СУЩ. ж.

motornicza → motorniczy

Смотри также motorniczy

motorniczy <род. ‑czego, мн. ‑czowie> [motorɲitʃɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг.

motorniczy

Straßenbahnfahrer(in) м. (ж.)

oblecieć [obletɕetɕ]

oblecieć св. od oblatywać

Смотри также oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; св. oblecieć> [oblatɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund м. rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać разг. (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern разг.

II . oblatywać² <‑tuje; св. oblecieć> [oblatɨvatɕ] ГЛ. неперех.

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; св. oblatać> [oblatɨvatɕ] ГЛ. перех. АВИА.

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] ГЛ. перех. св.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw вин. umringen

oblegać coś

sich вин. um etw drängen

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] св. ГЛ. перех.

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger м. мн. sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw дат. kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw дат. eng anliegen

oblewanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [oblevaɲe] СУЩ. ср.

1. oblewanie мн. отсут.:

oblewanie

Begießen ср.

oblewanie

Übergießen ср.

oblewanie zimną wodą grozi przeziębieniem

wenn man sich вин. mit kaltem Wasser übergießt, kann man sich вин. leicht erkälten

2. oblewanie разг. (alkoholowe przyjęcie):

oblewanie

Begießen ср.

oblewanie

Umtrunk ср.

oblewanie

Feier ср.

oblewanie wygranych mistrzostw

Begießen des Siegs bei der Meisterschaft

obluźniać [obluʑɲatɕ], obluźnić [obluʑɲitɕ] св.

obluźniać → obluzowywać

Смотри также obluzowywać

I . obluzowywać <‑owuje; св. obluzować> [obluzovɨvatɕ] ГЛ. перех.

obluzowywać

lösen

obluzowywać

lockern

obluzowana śruba

eine lose Schraube ж.

awarię spowodował obluzowany kabelek

ein loses Kabel ср. verursachte den Unfall

II . obluzowywać <‑owuje; св. obluzować> [obluzovɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

obluzowywać

sich вин. lösen [o. lockern]

rzeźniczy [ʒeʑɲitʃɨ] ПРИЛ.

rzeźniczy ЗООЛ., ТЕХН.

Fleischer-

zakład rzeźniczy

Fleischerbetrieb м.

zakład rzeźniczy

Fleischerei ж.

zakład rzeźniczy

Schlachterei ж.

rzeźniczka [ʒeʑɲitʃka] СУЩ. ж.

rzeźniczka → rzeźnik

Смотри также rzeźnik , rzeźnik

rzeźnik² <род. ‑a, мн. ‑i> [ʒeʑɲik] СУЩ. м. разг. (sklep)

rzeźnik

Fleischerei ж.

idę do rzeźnika

ich gehe zum Fleischer [o. Metzger]

rzeźnik¹ (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [ʒeʑɲik] СУЩ. м. (ж.)

rzeźnik (-iczka) ЗООЛ., ТЕХН.

Fleischer(in) м. (ж.)

rzeźnik (-iczka) ЗООЛ., ТЕХН.

Fleischermeister(in) м. (ж.)

rzeźnik (-iczka) ЗООЛ., ТЕХН.

Schlachter(in) м. (ж.)

oblec¹ [oblets]

oblec св. od oblegać

Смотри также oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] ГЛ. перех. св.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw вин. umringen

oblegać coś

sich вин. um etw drängen

obleśny [obleɕnɨ] ПРИЛ.

1. obleśny (lubieżny):

obleśny starzec, dowcip

lüstern высок.

obleśny starzec, dowcip

geil уничиж.

2. obleśny разг. (obrzydliwy):

obleśny czapka, dres, miasto

widerlich уничиж.

obleśny czapka, dres, miasto

Ekel erregend