Переводы „poluga“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

peluga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [peluga] СУЩ. ж. ЗООЛ.

peluga

Peledmaräne ж.

posługa <род. ‑gi, мн. ‑gi> [poswuga] СУЩ. ж. высок.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm die letzte Ehre erweisen высок.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm das letzte Geleit geben высок.

polucja <род. ‑ji, мн. ‑je> [polutsja] СУЩ. ж. МЕД.

polucja

Pollution ж.

polegać <‑ga> [polegatɕ] ГЛ. неперех.

1. polegać (ufać):

polegać na kimś/czymś

sich вин. auf jdn/etw verlassen

polegać na kimś/czymś

auf jdn/etw bauen

nie można na nim polegać

auf ihn kann man sich nicht verlassen

nie można na nim polegać

er ist nicht zuverlässig

2. polegać (zasadzać się):

polegać na czymś

auf etw дат. beruhen

polegać na czymś

in etw дат. bestehen

jej zadanie polega na tym, że...

ihre Aufgabe ж. besteht darin, dass ...

papuga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [papuga] СУЩ. ж.

1. papuga ЗООЛ.:

papuga

Papagei м.

2. papuga перенос. (osoba):

powtarzać jak papuga

wie ein Papagei nachplappern разг.

żegluga <род. ‑gi, мн. отсут. > [ʒegluga] СУЩ. ж.

żegluga МОР.:

żegluga

Schifffahrt ж.

żegluga morska

Seeschifffahrt ж.

żegluga śródlądowa

Binnenschifffahrt ж.

Выражения:

żegluga powietrzna

Luftfahrt ж.

polubić [polubitɕ]

polubić св. od lubić

Смотри также lubić

I . lubić <‑bi; прош. вр. lub> [lubitɕ] ГЛ. перех.

1. lubić (czuć sympatię):

lubić kogoś

jdn mögen

była powszechnie lubiana

sie war allgemein beliebt

kłopoty go lubią

die Schwierigkeiten ziehen ihn an

2. lubić (znajdować przyjemność):

lubić

gern haben

lubić coś robić

etw gern tun

on lubi czytać

er liest gern

lubić dobrze zjeść

gern gut essen

los lubi płatać figle

das Schicksal ср. spielt gerne Streiche

rybka lubi pływać шутл. разг.

der Fisch will schwimmen шутл. разг.

ona lubi pasjami kupować ciuchy разг.

sie kauft leidenschaftlich gern Klamotten

II . lubić <‑bi; прош. вр. lub> [lubitɕ] ГЛ. возвр. гл.

lubić

sich вин. gern [o. lieb] haben

Выражения:

on daje się lubić

man kann ihn gern haben

kto się czubi, ten się lubi посл.

was sich liebt, das neckt sich посл.

sługa <род. ‑gi, мн. ‑gi [lub ‑udzy]> [swuga] СУЩ. ж. lub м. склон. jak f w lp высок.

sługa

Diener(in) м. (ж.)

sługa boży

Gottesdiener м.

kaługa <род. ‑gi, мн. ‑gi> [kawuga] СУЩ. ж. ЗООЛ.

kaługa (ryba)

Sibirischer Hausen м.

usługa <род. ‑gi, мн. ‑gi> [uswuga] СУЩ. ж.

usługa высок. (pomoc):

usługa

Dienst м.

usługa

Gefälligkeit ж.

Выражения:

być na czyichś usługach

jdm zu Diensten sein [o. stehen]

druga <род. ‑giej, мн. отсут. > СУЩ. ж. субстант. прилаг. (godzina)

druga

zwei [Uhr]

o [godzinie] drugiej

um zwei [Uhr]

smuga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [smuga] СУЩ. ж.

smuga (światła)

Streifen м.

smuga (światła)

Bündel ср.

smuga (dymu)

Fahne ж.

smuga (perfum)

Wolke ж.

struga <род. ‑gi, мн. ‑gi> [struga] СУЩ. ж.

1. struga (ciecz: krwi, łez):

struga

Strom м.

struga wody

Wasserstrahl м.

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

struga

Bach м.

3. struga перенос. (wiązka: powietrza, światła):

struga

Strahl м.

polny [polnɨ] ПРИЛ.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume ж.

polna droga

Feldweg м.

konik polny ЗООЛ.

Heuschrecke ж.

konik polny ЗООЛ.

Grashüpfer м. разг.

2. polny ИСТ. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman м.

marszałek polny

Feldmarschall м.

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać св. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. polać св. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew высок.

es ist Blut ср. geflossen высок.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Смотри также polewać

I . polewać <‑wa; св. polać> [polevatɕ] ГЛ. перех.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; св. polać> [polevatɕ] ГЛ. возвр. гл. (oblewać się)

polewać

sich вин. begießen

polak <род. ‑a, мн. ‑i> [polak] СУЩ. м. разг. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch ср.

poler <род. ‑u, мн. ‑y> [poler] СУЩ. м. МОР.

poler

Poller м.

polio [poljo] СУЩ. ср. неизм. МЕД.

polio

Kinderlähmung ж.

polio

Polio ср.