Переводы „prubac“ в словаре польско » немецкий

prukać <‑ka; прош. вр. ‑aj> [prukatɕ], pruknąć [pruknoɲtɕ] ГЛ. неперех. св. разг.

prukać

furzen

prukać

pupen

prukać

einen fahren [o. ziehen] lassen разг.

prusak <род. ‑a, мн. ‑i> [prusak] СУЩ. м. (karaluch)

prusak

[Küchen]schabe ж.

prusak

Kakerlak м.

prusak

Kakerlake ж.

rubacha¹ <род. ‑chy, мн. ‑chy> [rubaxa] СУЩ. м. склон. jak f w lp разг. (człowiek rubaszny)

rubacha

Grobian м.

rubacha

Rüpel м.

dłubać <‑bie> [dwubatɕ] ГЛ. неперех.

1. dłubać (drążyć):

dłubać czymś w czymś

mit etw in etw дат. bohren

2. dłubać уничиж. разг. (majstrować):

dłubać przy czymś

an etw дат. herumfummeln [o. herumbasteln] разг.

I . skubać <‑bie; прош. вр. ‑ub> [skubatɕ] ГЛ. перех.

1. skubać < св. skubnąć> (szarpać):

skubać brodę, wąsy

zupfen

2. skubać < св. skubnąć> (rwać i jeść):

skubać

pflücken

3. skubać < св. skubnąć> (jeść niewiele):

skubać

im Essen herumstochern разг.

4. skubać (wyrywać):

skubać brwi

zupfen

5. skubać (odzierać z piór):

skubać kurę

rupfen

II . skubać <‑bie; прош. вр. ‑ub св. skubnąć> [skubatɕ] ГЛ. возвр. гл. (szarpać się)

skubać

raufen

prukwa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [prukfa] СУЩ. ж. разг.

prukwa

Furz м.

Prusak (-aczka) <род. ‑a, мн. ‑acy> [prusak] СУЩ. м. (ж.) ИСТ.

Prusak (-aczka)

Preuße(Preußin) м. (ж.)

pruski [pruski] ПРИЛ.

pruski

preußisch

kwas pruski ХИМ.

Blausäure ж.

mur pruski

Fachwerk ср.

prużyć <‑ży; прош. вр. ‑uż> [pruʒɨtɕ] ГЛ. перех. КУЛИН.

prużyć

dünsten

prużyć gołąbki

Kohlrouladen dünsten

I . rąbać <rąbie; прош. вр. rąb> [rombatɕ] ГЛ. перех.

1. rąbać < св. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą посл.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne посл.

2. rąbać обыч. св. < св. rąbnąć> разг. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen разг.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen разг.

3. rąbać < св. w‑> разг. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen разг.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich вин. hineingestopft

4. rąbać < св. wy‑> разг. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; прош. вр. rąb св. rąbnąć się> [rombatɕ] ГЛ. возвр. гл. обыч. св. разг. (pomylić się)

rąbać

sich вин. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

urąbać [urombatɕ]

urąbać св. od rąbać

Смотри также rąbać

I . rąbać <rąbie; прош. вр. rąb> [rombatɕ] ГЛ. перех.

1. rąbać < св. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą посл.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne посл.

2. rąbać обыч. св. < св. rąbnąć> разг. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen разг.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen разг.

3. rąbać < св. w‑> разг. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen разг.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich вин. hineingestopft

4. rąbać < св. wy‑> разг. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; прош. вр. rąb св. rąbnąć się> [rombatɕ] ГЛ. возвр. гл. обыч. св. разг. (pomylić się)

rąbać

sich вин. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

I . wrąbać [vrombatɕ] св., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; прош. вр. ‑buj> ГЛ. перех. разг.

1. wrąbać (szybko zjeść):

wrąbać

[rein]hauen разг.

wrąbać

[hinein]schaufeln разг.

wrąbać

verputzen разг.

szybko wrąbał śniadanie

er schaufelte das Frühstück schnell in sich вин. hinein разг.

2. wrąbać (uderzyć):

wrąbać komuś

jdn verdreschen разг.

przestań, bo ci wrąbię!

hör auf, sonst knallt’s [o. bekommst du was ab] ! разг.

II . wrąbać [vrombatɕ] св., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; прош. вр. ‑buj> ГЛ. возвр. гл.

1. wrąbać разг. (znaleźć się w kłopotliwej sytuacji):

wrąbać

in die Klemme [o. Patsche] geraten разг.

to się wrąbałem w kłopoty

ich sitze ganz schön in der Patsche разг.

2. wrąbać (zaryć w coś):

wrąbać

sich вин. hineinbohren

3. wrąbać przest (rąbiąc, dostać się w głąb):

wrąbać

sich вин. hauend vorwärtsarbeiten [o. nach vorn arbeiten]

górnicy wrąbali się w skały

die Bergmänner м. мн. gruben sich вин. immer tiefer in die Felsen

zrąbać [zrombatɕ] св., zrąbywać [zrombɨvatɕ] <‑buje> ГЛ. перех.

1. zrąbać (ściąć):

zrąbać

fällen

2. zrąbać только св. разг. (ostrzelać):

zrąbać

beschießen

zrąbać

bombardieren

3. zrąbać только св. разг. (ostro skrytykować):

zrąbać

anfahren