Переводы „zadávat“ в словаре польско » немецкий

I . zadawać <‑daje; св. zadać> [zadavatɕ] ГЛ. перех.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen высок.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich дат. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; св. zadać> [zadavatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich вин. mit jdm einlassen уничиж.

zadatek <род. ‑tku, мн. ‑tki> [zadatek] СУЩ. м.

1. zadatek (kwota):

zadatek

Anzahlung ж.

zadatek

Vorauszahlung ж.

2. zadatek обыч. мн. (zaczątki):

zadatek

Voraussetzungen ж. мн.

zadatek

Anlagen ж. мн.

mieć zadatki na kogoś

die [besten] Voraussetzungen für jdn haben

zadać [zadatɕ]

zadać св. od zadawać

Смотри также zadawać

I . zadawać <‑daje; св. zadać> [zadavatɕ] ГЛ. перех.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen высок.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich дат. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; св. zadać> [zadavatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich вин. mit jdm einlassen уничиж.

zadanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zadaɲe] СУЩ. ср.

zadanie

Aufgabe ж.

zadanie domowe

Hausaufgabe ж.

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ж.

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ж.

Выражения:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache дат. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadanko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [zadanko] СУЩ. ср. разг.

zadanko уменьш. od zadanie

zadanko

kleine Aufgabe ж.

Смотри также zadanie

zadanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zadaɲe] СУЩ. ср.

zadanie

Aufgabe ж.

zadanie domowe

Hausaufgabe ж.

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ж.

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ж.

Выражения:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache дат. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadarty [zadartɨ] ПРИЛ.

zadarty nos:

zadarty

hoch [o. nach oben] gebogen

zadra <род. ‑ry, мн. ‑ry, род. мн. zadr [lub zader]> [zadra] СУЩ. ж.

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter м.

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra перенос. высок. (uraza):

zadra

Stachel м. перенос.

zaduma <род. ‑my, мн. отсут. > [zaduma] СУЩ. ж. высок.

zaduma

Nachdenklichkeit ж.

zaduma

Nachsinnen ср. высок.

pogrążyć się w zadumie

nachdenklich werden

pogrążyć się w zadumie

nachsinnen высок.

pogrążyć się w zadumie

ins Grübeln kommen

zadyma <род. ‑my, мн. ‑my> [zadɨma] СУЩ. ж. разг. (zamieszki)

zadyma

Schlägerei ж.

zadyma

Rauferei ж.

robić zadymę

eine Schlägerei [o. Rauferei] anzetteln

zadbać [zadbatɕ]

zadbać св. od dbać

Смотри также dbać

dbać <dba> [dbatɕ] ГЛ. неперех.

1. dbać < св. za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich вин. um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał посл.

ohne Fleiß kein Preis м. посл.

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich вин. um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich дат. aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

zadrgać [zadrgatɕ]

zadrgać св. od drgać

Смотри также drgać

drgać <‑ga; св. drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] ГЛ. неперех.

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied ср. zitterte nervös

ani [nie] drgnąć разг.

regungslos verharren высок.

ani [nie] drgnąć разг.

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać обыч. нсв.:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme ж. zitterte ihm vor Rührung