Переводы „zdolowana“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

zdołować [zdowovatɕ]

zdołować св. od dołować

Смотри также dołować

dołować <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [dowovatɕ] ГЛ. перех.

1. dołować < св. za‑> разг. (umieszczać coś w dole):

dołować

eingraben

dołować nasiona

Samen eingraben

2. dołować разг. (o broni palnej):

dołować

nach unten zielen

3. dołować < св. z‑> разг. (przygnębiać):

dołować

deprimieren

dołować

niederdrücken высок.

dołować

quälen

4. dołować ASTRON → kulminować

izolowany [izolovanɨ] ПРИЛ.

1. izolowany высок. (odosobniony):

izolowany

vereinzelt

izolowany

Einzel-

izolowany

isoliert

izolowany przypadek infekcji

isolierter [Einzel]fall м. einer Infektion

2. izolowany ТЕХН.:

izolowany

isoliert

izolowane narzędzia

isolierte Werkzeuge ср.

zdolniacha <род. ‑chy, мн. ‑chy> [zdolɲaxa] СУЩ. м. lub ж. склон. jak f w lp разг.

zdolniacha

Schlauberger м. разг.

zdolniacha

Schlaukopf м. разг.

Botswana <род. ‑y, мн. отсут. > СУЩ. ж. ГЕО.

Botswana

Botsuana ср.

I . zadołować <‑łuje> [zadowovatɕ]

zadołować св. od dołować

II . zadołować <‑łuje> [zadowovatɕ] ГЛ. перех. св. разг. (umieścić w więzieniu)

zadołować

einbuchten разг.

Смотри также dołować

dołować <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [dowovatɕ] ГЛ. перех.

1. dołować < св. za‑> разг. (umieszczać coś w dole):

dołować

eingraben

dołować nasiona

Samen eingraben

2. dołować разг. (o broni palnej):

dołować

nach unten zielen

3. dołować < св. z‑> разг. (przygnębiać):

dołować

deprimieren

dołować

niederdrücken высок.

dołować

quälen

4. dołować ASTRON → kulminować

zdolny [zdolnɨ] ПРИЛ.

1. zdolny (uzdolniony):

zdolny uczeń

begabt

2. zdolny (gotowy na wszystko):

zdolny do [zrobienia] czegoś

fähig [o. bereit] , etw zu tun

3. zdolny (mogący coś zrobić):

zdolny do czynności prawnych ЮРИД.

geschäftsfähig

4. zdolny (możliwy):

zdolny do rozbudowy

ausbaufähig

polowanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [polovaɲe] СУЩ. ср.

1. polowanie (wyprawa):

polowanie

Jagd ж.

urządzać polowanie

eine Jagd veranstalten

2. polowanie (zorganizowane ściganie i łapanie):

polowanie

Hetze ж.

polowanie na czarownice

Hexenverfolgung ж.

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern разг.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać СПОРТ:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich вин. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich дат. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich вин. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zdobɨftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) м. (ж.)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) м. (ж.)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) м. (ж.)

3. zdobywca СПОРТ:

zdobywca bramki

Torschütze м.

zaawansowana [zaavaw̃sovana] СУЩ. ж.

zaawansowana → zaawansowany

Смотри также zaawansowany , zaawansowany

zaawansowany² (-na) <род. ‑nego, мн. ‑ni> [zaavaw̃sovanɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг.

zaawansowany (-na)

Fortgeschrittene(r) mf

kurs niemieckiego dla zaawansowanych

Deutschkurs м. für Fortgeschrittene

zaawansowany¹ [zaavaw̃sovanɨ] ПРИЛ.

zaawansowany

fortgeschritten

zdominować <‑nuje; прош. вр. ‑nuj> [zdominovatɕ, zdominovatɕ] ГЛ. перех. (uzyskać przewagę)

zdominować

beherrschen

zdominować

dominieren

Jan zdominował rodzinę

Jan hat in der Familie das Sagen

kołowanina <род. ‑ny, мн. отсут. > [kowovaɲina] СУЩ. ж. разг.

kołowanina → kołomyja

Смотри также kołomyja

kołomyja <род. ‑yi, мн. ‑je> [kowomɨja] СУЩ. ж., kołomyjka [kowomɨjka] СУЩ. ж. <род. ‑ki, мн. ‑ki> разг. (zamieszanie, komplikacje)

kołomyja

Wirrwarr м.

kołomyja

Chaos ср.

kołomyja

Verwicklungen ж. мн. высок.

kołomyja

Heckmeck м. разг. уничиж. lub шутл.

kołomyja z tym egzaminem

[so ein] Heckmeck mit dieser Prüfung разг.

calą kołomyjkę trzeba było zacząć od początku

der ganze Tanz м. fing von vorne an перенос.

cała ta biurokratyczna kołomyja

das [o. der] ganze bürokratische Hickhack ср. lub м. разг.