в словаре PONS
stra·fen [ˈʃtra:fn̩] ГЛ. перех.
1. strafen высок. (bestrafen):
Lü·ge <-, -n> [ˈly:gə] СУЩ. ж.
Stra·fe <-, -n> [ˈʃtra:fə] СУЩ. ж.
1. Strafe (Bestrafung):
2. Strafe (Geldstrafe):
- jdn mit Nichtachtung strafen
-
PONS Специальный словарь транспорта
| ich | strafe |
|---|---|
| du | strafst |
| er/sie/es | straft |
| wir | strafen |
| ihr | straft |
| sie | strafen |
| ich | strafte |
|---|---|
| du | straftest |
| er/sie/es | strafte |
| wir | straften |
| ihr | straftet |
| sie | straften |
| ich | habe | gestraft |
|---|---|---|
| du | hast | gestraft |
| er/sie/es | hat | gestraft |
| wir | haben | gestraft |
| ihr | habt | gestraft |
| sie | haben | gestraft |
| ich | hatte | gestraft |
|---|---|---|
| du | hattest | gestraft |
| er/sie/es | hatte | gestraft |
| wir | hatten | gestraft |
| ihr | hattet | gestraft |
| sie | hatten | gestraft |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.