Переводы „Hafta“ в словаре немецко » польский

hạftbar ПРИЛ. ЮРИД.

haftbar

odpowiedzialny

für etw haftbar sein

być za coś odpowiedzialnym

jdn für etw haftbar machen

uczynić kogoś odpowiedzialnym za coś

nebeneinander [zusätzlich] haftbar sein

być odpowiedzialnym wspólnie [dodatkowo]

hạften [ˈhaftən] ГЛ. неперех.

1. haften (die Haftung übernehmen):

für jdn/etw haften (Person)

ręczyć [lub odpowiadać] za kogoś/coś

für jdn/etw haften (Person)

poręczać [св. poręczyć] za kogoś/coś

jdm dafür haften, dass ...

zaręczać [св. zaręczyć] komuś, że...

für Garderobe wird nicht gehaftet

za garderobę nie odpowiadamy

2. haften (Haftung tragen):

haften ЮРИД., WIRTSCH

odpowiadać

haften ЮРИД., WIRTSCH

ręczyć

haften ЮРИД., WIRTSCH

poręczać [св. poręczyć]

[mit seinem Vermögen] haften

poręczyć [swoim majątkiem]

für etwas beschränkt/unbeschränkt haften (Gesellschafter)

odpowiadać za coś w sposób ograniczony/nieograniczony

3. haften (festkleben):

[an/auf etw дат.] haften

być przyczepionym [do czegoś/na czymś]

[an/auf etw дат.] haften (Klebeband)

być przyklejonym [do czegoś/na czymś]

[an/auf etw дат.] haften (Pflaster)

trzymać się [czegoś]

[an/auf etw дат.] haften (Schmutz, Staub)

przylegać [do czegoś]

an/auf etw дат. haften bleiben

tkwić na czymś

4. haften (sich festsetzen):

[auf/an etw дат.] haften bleiben (Rauch, Geruch, Parfüm)

utrzymywać [св. utrzymać] się [na czymś]

5. haften (hängen bleiben):

an jdm haften [bleiben] (Makel, Verleumdung, Verdacht)

ciążyć na kimś

6. haften (im Gedächtnis bleiben):

[jdm] haften bleiben

utkwić [komuś] w pamięci

7. haften (Bodenhaftung haben):

auf der nassen Straße gut/schlecht haften (Reifen)

mieć dobrą/złą przyczepność na mokrej drodze

Kạftan <‑s, ‑e> [ˈkaftan] СУЩ. м.

Kaftan

kaftan м.

Hạft <‑, мн. отсут. > [haft] СУЩ. ж.

1. Haft (Arrest):

Haft

areszt м.

jdn in Haft nehmen

aresztować kogoś

sich in Haft befinden

znajdować się w areszcie

jdn aus der Haft entlassen

zwalniać [св. zwolnić] kogoś z aresztu

2. Haft (Haftstrafe):

Haft

więzienie ср.

zu fünf Jahren Haft verurteilt werden

zostać skazanym na pięć lat więzienia

Hạftel <‑s, ‑> [ˈhaftəl] СУЩ. ср. юж.-нем., австр.

Haftel

haftka ж.

Schạft <‑[e]s, Schäfte> [ʃaft, pl: ˈʃɛftə] СУЩ. м.

1. Schaft:

Schaft (gerader Teil: einer Axt, eines Messers)

trzon[ek] м.

Schaft (gerader Teil: einer Axt, eines Messers)

rękojeść ж.

Schaft (einer Säule, eines Turms)

trzon м.

Schaft (einer Lanze)

drzewce ср.

Schaft (einer Flinte)

osada ж.

Schaft (einer Flinte)

łoże ср.

2. Schaft БОТАН.:

Schaft (eines Baums)

rdzeń м.

Schaft (einer Pflanze)

szypułka ж.

3. Schaft (Stiefelschaft):

Schaft

cholew[k]a ж.

4. Schaft швейц.:

Schaft (Schrank)

szaf[k]a ж.

Schaft (Regal)

regał м.

urhaft ПРИЛ.

Статья, составленная пользователем

urhaft hist

pierwotny