Переводы „Nichterkennen“ в словаре немецко » польский

Nịchtanerkennung <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж. ЮРИД.

Nichtanerkennung

nieuznanie ср.

Nichtanerkennung der Menschenrechte

nieuznanie praw człowieka

Nichtanerkennung einer Schuld

nieuznanie winy

Nịchterscheinen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Nichterscheinen

niepojawienie ср. się

Nichterscheinen ЮРИД.

niestawienie ср. się

Nichterscheinen bei [o. zu] Gerichtsverhandlung

w przypadku niestawienia się na rozprawę sądową

Nịchterbringen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср., Nichterfüllung СУЩ. ж. <‑, мн. отсут. >

Nichterbringen

niespełnienie ср.

Nichterbringen

niewykonanie ср.

Nichterbringen

niedopełnienie ср.

Nichterbringen einer Leistung/von Leistungen

niespełnienie świadczenia/świadczeń

bei Nichterbringen des Vertrags

w przypadku niewykonania umowy

Schadensersatz wegen Nichterbringen

odszkodowanie ср. z powodu niewykonania [zobowiązania]

wi̱e̱der|erkennen*СТАР ГЛ. перех. irr

wiedererkennen → erkennen

Смотри также erkennen

I . erkẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [св. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [св. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [св. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [св. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [св. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [св. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [св. wykryć]

jdn an etw дат. [wieder] erkennen

rozpoznawać [св. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* ГЛ. неперех. irr

1. erkennen ЮРИД.:

auf Freispruch erkennen

wydawać [св. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen СПОРТ:

auf Elfmeter вин. erkennen

decydować [св. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

I . erkẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [св. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [св. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [св. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [св. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [св. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [св. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [св. wykryć]

jdn an etw дат. [wieder] erkennen

rozpoznawać [св. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* ГЛ. неперех. irr

1. erkennen ЮРИД.:

auf Freispruch erkennen

wydawać [св. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen СПОРТ:

auf Elfmeter вин. erkennen

decydować [св. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

verkẹnnen* ГЛ. перех. irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [св. docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz м.

ạb|erkennen* ГЛ. перех. irr a. ЮРИД.

jdm einen Titel aberkennen

odbierać [св. odebrać] komuś tytuł

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

odbierać [св. odebrać] komuś prawo do czegoś

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

pozbawiać [св. pozbawić] kogoś prawa do czegoś

ạn|erkennen* ГЛ. перех. irr

1. anerkennen (würdigen, legitimieren):

anerkennen Zeugnisse, Vaterschaft

uznawać [св. uznać]

etw gesetzlich anerkennen

uznawać [св. uznać] coś prawnie

jds Schuld anerkennen

uznać czyjąś winę

2. anerkennen (akzeptieren):

anerkennen Meinung

szanować [св. u‑]

anerkennen, dass ...

akceptować [св. za‑] fakt, że...

zu̱|erkennen* ГЛ. перех. irr

1. zuerkennen a. ЮРИД. form:

zuerkennen Preis, Platz

przyznawać [св. przyznać]

zuerkennen Strafe

zasądzać [св. zasądzić]

ihm wurde vom Gericht eine Entschädigung zuerkannt

sąd м. zasądził mu odszkodowanie

die Kinder wurden der Mutter zuerkannt

opieka ж. nad dziećmi została przyznana matce

2. zuerkennen (beimessen):

dem Lesen wird eine große Rolle in der Erziehung der Kinder zuerkannt

czytanie ср. odgrywa dużą rolę w wychowywaniu dzieci

Nịchtskö̱nner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) уничиж. разг.

Nichtskönner(in)

nieudacznik м. разг.