Переводы „helkass“ в словаре немецко » польский

Hẹllas <‑, мн. отсут. > [ˈhɛlas] СУЩ. ср. (Griechenland)

Hellas

Hellada ж.

helau [he​ˈlaʊ] МЕЖД.

helau

helau niemiecki okrzyk karnawałowy oznaczający pozdrowienie или wyrażający zachwyt

hẹlla̱u̱f [ˈhɛl​ˈʔaʊf] НАРЕЧ.

hellauf

bardzo

hellauf begeistert

oniemiały z zachwytu

ẸlsassНОВ <‑[es], мн. отсут. > [ˈɛlzas] СУЩ. ср., ẸlsaßСТАР СУЩ. ср. <‑[sses], мн. отсут. >

das Elsass

Alzacja ж.

I . blạssНОВ [blas] ПРИЛ. НАРЕЧ., blạßСТАР ПРИЛ. <blasser [o. blässer], blasseste [o. blässeste]>

1. blass (bleich, hell):

blass Gesicht, Haut, Farbe

blady

blass werden

zblednąć

blass werden

robić [св. z‑] się bladym

2. blass (schwach):

blass Ahnung, Licht, Schein

słaby

blass Ahnung, Licht, Schein

blady

blass Hoffnung

wątły

blass Erinnerung

mglisty

keinen blassen Schimmer haben

nie mieć zielonego pojęcia

3. blass (nichtssagend):

blass

nijaki

blass Ausdruck

banalny

II . blạssНОВ [blas] ПРИЛ. НАРЕЧ., blạßСТАР НАРЕЧ. <blasser [o. blässer], am blassesten [o. blässesten]>

blass aussehen:

blass

blado

ẠblassНОВ <‑es, Ablässe> [ˈaplas, pl: ˈaplɛsə] СУЩ. м.

Ablass СУЩ. м. <‑sses, Ablässe>:

Ablass РЕЛИГ., РЕЛИГ.

odpust м.

ẠnlassНОВ <‑es, Anlässe> [ˈanlas, pl: ˈanlɛsə] СУЩ. м., ẠnlaßСТАР СУЩ. м. <‑sses, Anlässe>

1. Anlass:

Anlass (Grund)

powód м.

Anlass (Ursache)

przyczyna ж.

keinen Anlass haben sich zu freuen

nie mieć powodu, żeby się cieszyć

keinen Anlass zur Freude haben

nie mieć powodu do radości

das gibt Anlass zur Sorge

to daje powód do zmartwienia

etw zum Anlass nehmen etw zu tun

skorzystać z okazji, aby coś uczynić...

aus gegebenem Anlass

w związku z [zaistniałą sytuacją]...

aus gegebenem Anlass

w związku z tym, że...

2. Anlass (Gelegenheit):

Anlass

okazja ж.

Anlass

sposobność ж.

bei diesem Anlass

przy tej okazji

ein willkommener Anlass

miła okazja

dem Anlass entsprechend

stosownie do okazji

jdm Anlass geben zu ...

dać komuś powód do...

beim geringsten Anlass

przy pierwszej lepszej okazji

3. Anlass швейц. (Veranstaltung):

ein festlicher Anlass sein

być uroczystym dniem

ErlạssНОВ <‑es, ‑e [o. A: Erlässe]> [ɛɐ̯​ˈlas] СУЩ. м., ErlạßСТАР СУЩ. м. <‑sses, ‑sse [o. A: Erlässe]>

1. Erlass (Verordnung):

Erlass

rozporządzenie ср.

Erlass

zarządzenie ср.

2. Erlass мн. отсут. (das Herausgeben: eines Gesetzes):

Erlass

wydanie ср.

Erlass

ogłoszenie ср.

Erlass des Urteils

wydanie wyroku

3. Erlass мн. отсут.:

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

umorzenie ср.

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

zwolnienie ср.

Erlass (das Erlassen: einer Strafe, von Schulden)

darowanie ср.

Erlass (von Sünden)

odpuszczenie ср.

Erlass der Freiheitsstrafe

darowanie kary pozbawienia wolności