Переводы „lacerating“ в словаре немецко » польский

Facelifting <‑s, ‑s> [ˈfeːslɪftɪŋ, ˈfɛɪs-] СУЩ. ср.

1. Facelifting МЕД.:

Facelifting

lifting м. [twarzy]

sich einem Facelifting unterziehen

poddawać [св. poddać] się liftingowi

2. Facelifting fig (Verschönerungsaktion):

Facelifting

poprawa ж. wizerunku

dieses Gebäude braucht dringend ein Facelifting

ten budynek м. pilnie potrzebuje renowacji

InlineskatingНОВ <‑s, мн. отсут. > [ˈɪnlaɪnskɛɪtɪŋ] СУЩ. ср.

Inlineskating

jazda ж. na [łyżwo]rolkach

Floating <‑s, мн. отсут. > [ˈfloːtɪŋ, ˈflɔʊtɪŋ] СУЩ. ср. ФИНАНС.

Floating

wahania ntpl kursów walut

Floating

floating м.

Mạrketing <‑s, мн. отсут. > [ˈmarkətɪŋ] СУЩ. ср. WIRTSCH

Marketing

marketing м.

iterativ ПРИЛ. ЮРИД.

iterativ

powtarzający się

iterative Tatbestandsverwirklichung

powtarzające się urzeczywistnienie ср. znamion czynu przestępczego

I . operati̱v [opəra​ˈtiːf] ПРИЛ.

1. operativ МЕД.:

operativ

operacyjny

operativer Eingriff

zabieg м. operacyjny

2. operativ ВОЕН.:

operativ

operacyjny

operativ

strategiczny

operative Maßnahme

strategiczny krok м.

II . operati̱v [opəra​ˈtiːf] НАРЕЧ.

1. operativ МЕД.:

operativ entfernen

operacyjnie

operativ entfernen

chirurgicznie

2. operativ ВОЕН.:

operativ denken, vorgehen

strategicznie

föderati̱v [fødera​ˈtiːf] ПРИЛ. ПОЛИТ.

föderativ

federalny

föderativ

federacyjny

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ПРИЛ. высок.

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat ПОЛИТ.

mandat м. poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] НАРЕЧ. высок.

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [св. za‑] czegoś

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] СУЩ. м.

1. Imperativ ЛИНГВ.:

Imperativ

tryb м. rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw м.

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

Operatio̱n <‑, ‑en> [opəra​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж.

1. Operation:

Operation МЕД., a. ВОЕН.

operacja ж.

sich einer Operation unterziehen

poddawać [св. poddać] się operacji

eine Operation durchführen [o. vornehmen]

przeprowadzać [св. przeprowadzić] operację

den Patienten zur Operation vorbereiten

przygotowywać [св. przygotować] pacjenta do operacji

2. Operation:

Operation ИНФОРМ., MATH

operacja ж.

unzulässige Operation

operacja niedozwolona

Föderatio̱n <‑, ‑en> [fødera​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж. ПОЛИТ.

Föderation

federacja ж.