Переводы „podbyc“ в словаре польско » немецкий

podbiec [podbjets]

podbiec св. od podbiegać

Смотри также podbiegać

podbiegać <‑ga> [podbjegatɕ], podbiegnąć [podbjegnoɲtɕ] св. ГЛ. неперех.

1. podbiegać (zbliżyć się):

podbiegać

angelaufen kommen

podbiegła do drzwi

sie lief zur Tür

podbiegł do mnie policjant

ein Polizist м. lief zu mir

2. podbiegać перенос. (nasiąknąć):

oczy podbiegłe krwią

blutunterlaufene Augen ntpl

odbyć [odbɨtɕ]

odbyć св. od odbywać

Смотри также odbywać

I . odbywać <‑wa; св. odbyć> [odbɨvatɕ] ГЛ. перех.

odbywać kurs

durchlaufen

odbywać służbę wojskową, praktykę

[ab]leisten

odbywać służbę wojskową, praktykę

absolvieren

odbywać rozmowę

ein Gespräch führen

II . odbywać <‑wa; св. odbyć> [odbɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. (ślub, narada, posiedzenie)

odbywać

stattfinden

pobyć <‑będzie> [pobɨtɕ] ГЛ. неперех. св.

pobyć

sich вин. eine Weile aufhalten

pobyć gdzieś pewien czas

sich вин. irgendwo eine Zeit lang aufhalten

I . podmyć [podmɨtɕ] св., podmywać [podmɨvatɕ] <‑wa> ГЛ. перех. (naruszyć)

podmyć brzegi, skarpę

unterspülen

podmyć brzegi, skarpę

auswaschen

II . podmyć [podmɨtɕ] св., podmywać [podmɨvatɕ] <‑wa> ГЛ. возвр. гл. (myć się)

podmyć

sich дат. den Intimbereich waschen

podbić [podbitɕ]

podbić св. od podbijać

Смотри также podbijać

podbijać <‑ja; св. podbić> [podbijatɕ] ГЛ. перех.

1. podbijać (zdobywać):

podbijać kraj

unterwerfen

podbić świat

die Welt unterwerfen

2. podbijać (uderzać):

podbijać piłkę

anstoßen

podbijać piłkę

hochschlagen

podbić komuś oko

jdm das Auge blau schlagen

podbić komuś oko

jdm ein Veilchen verpassen разг.

podbić cenę разг.

den Preis hochtreiben [o. in die Höhe treiben]

podbić stawkę разг.

den Einsatz in die Höhe treiben

3. podbijać (przymocowywać coś):

podbijać coś czymś

etw mit einem Beschlag versehen

podbijać coś czymś

etw mit etw beschlagen

podbić podeszwy w bucie

einen Schuh besohlen

4. podbijać разг. (stemplować):

podbijać legitymację

abstempeln

5. podbijać перенос. (pozyskać sympatię):

podbić czyjeś serce

jds Herz erobern

podbój <род. ‑boju, мн. ‑boje> [podbuj] СУЩ. м. высок.

podbój

Unterwerfung ж.

podbój

Eroberung ж.

podbój kosmosu

die Eroberung des Weltalls

wyruszyć na podbój

auf Eroberungen ausziehen

jego miłosne podboje

seine Liebeseroberungen

udał się na podbój Hollywood

er machte sich вин. auf, um Hollywood zu erobern

podły [podwɨ] ПРИЛ. высок.

1. podły (niegodziwy):

podły człowiek, czyn

niederträchtig

podły człowiek, czyn

gemein

podłe [lub diabelskie] nasienie разг.

Teufelsbrut ж. przest

2. podły (w złym gatunku):

podły wino

minderwertig

3. podły (marny):

podły zajęcie, jedzenie

miserabel

podły zajęcie, jedzenie

schlecht