Переводы „spärlicher“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

sparcieć <‑eje> [spartɕetɕ] ГЛ. неперех. св. (stracić jędrność, elastyczność)

sparcieć

saftlos [o. strohig] werden

marchew spartaciała od mrozu

die Karotten ж. мн. wurden wegen des Frostes strohig

sparring [spariŋk] СУЩ. м.

sparring → sparing

Смотри также sparing

sparing <род. ‑u, мн. ‑i> [spariŋk] СУЩ. м. СПОРТ

sparing

Sparring ср.

sparciały [spartɕawɨ] ПРИЛ. разг. (zepsuty)

sparciały

strohig

sparciały

saftlos

sparciały

trocken

sparciałe jabłka

trockener Apfel м.

sparciały rzemień

trockener Riemen м.

spartiata <род. ‑ty, мн. ‑iaci> [spartjata] СУЩ. м. ИСТ.

spartiata

Spartiat(in) м. (ж.)

spartaczyć [spartatʃɨtɕ]

spartaczyć св. od partaczyć

Смотри также partaczyć

partaczyć <‑czy; св. s‑> [partatʃɨtɕ] ГЛ. перех. разг.

partaczyć

schlampen

partaczyć

[ver]pfuschen уничиж. разг.

partaczyć

stümpern уничиж.

partaczyć robotę

bei der Arbeit pfuschen

partaczyć zadanie

die Aufgabe verpfuschen ж.

sparaliżować [sparaliʒovatɕ]

sparaliżować св. od paraliżować

Смотри также paraliżować

paraliżować <‑żuje; св. s‑> [paraliʒovatɕ] ГЛ. перех.

1. paraliżować (powodować paraliż):

paraliżować człowieka, część ciała

lähmen

paraliżować człowieka, część ciała

paralysieren

2. paraliżować перенос. (pozbawiać możliwości działania):

paraliżować plany, zamiary

behindern

paraliżować plany, zamiary

lähmen

paraliżować zapał

schwächen

paraliżować zapał

lähmen

strach zupełnie go sparaliżował

die Angst ж. hat ihn völlig paralysiert [o. gelähmt] высок.

paraliżujący strach

lähmende Furcht ж.

omarlica <род. ‑cy, мн. ‑ce> ж. СУЩ. ЗООЛ.

omarlica

Aaskäfer м.

I . spalić <‑li; прош. вр. ‑al> [spalitɕ]

spalić св. od spalać

II . spalić <‑li; прош. вр. ‑al> [spalitɕ] ГЛ. перех. св.

spalić СПОРТ:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

Выражения:

plan spalił na panewce

der Plan м. ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; прош. вр. ‑al> [spalitɕ] ГЛ. возвр. гл. св.

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich дат. einen Sonnenbrand holen

4. spalić разг. (zdemaskować się):

spalić

auffliegen разг.

Смотри также spalać

I . spalać <‑la; прош. вр. ‑aj; св. spalić> [spalatɕ] ГЛ. перех.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich дат. abbrechen

2. spalać обыч. св. (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać обыч. св. (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen разг.

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht ср.

4. spalać обыч. св. (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać обыч. нсв. (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor м. verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; прош. вр. ‑aj; св. spalić> [spalatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać обыч. нсв. перенос. (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich вин. für etw restlos aufopfern

spardek <род. ‑u, мн. ‑i> [spardek] СУЩ. м. МОР.

spardek

Spardeck ср.