Переводы „wyrobо́w“ в словаре польско » немецкий

wyrobić [vɨrobitɕ]

wyrobić св. od wyrabiać

Смотри также wyrabiać

I . wyrabiać <‑ia> [vɨrabjatɕ] ГЛ. перех.

1. wyrabiać < св. wyrobić> (produkować):

wyrabiać materiały

herstellen

wyrabiać materiały

[an]fertigen

2. wyrabiać < св. wyrobić> (zagniatać):

wyrabiać ciasto

anrühren

3. wyrabiać < св. wyrobić> (kształtować):

wyrabiać charakter, wolę

[aus]bilden

wyrabiać sobie pozycję

sich дат. eine Position [o. Stellung] verschaffen

wyrabiać sobie pogląd [lub opinię]

sich дат. eine Meinung bilden [o. ein Bild von etw machen]

4. wyrabiać < св. wyrobić> (uzyskiwać):

wyrabiać paszport, przepustkę

sich дат. ausstellen lassen

5. wyrabiać разг. (wyprawiać):

co ty tu wyrabiasz?

was treibst du hier? разг.

wyrabiać cuda

Schabernack treiben przest

oni tu niezłe cuda wyrabiają, zjeżdzają na sankach po schodach!

die treiben es hier allzu bunt, fahren mit dem Schlitten die Treppe hinunter!

II . wyrabiać <‑ia св. wyrobić> [vɨrabjatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wyrabiać:

wyrabiać (kształtować się) (mięśnie)

sich вин. ausbilden

2. wyrabiać:

wyrabiać (wycierać się) (osie, łożysko)

sich вин. abnutzen

3. wyrabiać разг. (zdążyć):

nie wyrobię się do jutra

ich schaffe [o. packe разг. ] das nicht bis morgen

wyrobnik (-ica) <род. ‑a, мн. ‑icy> [vɨrobɲik] СУЩ. м. (ж.)

1. wyrobnik уничиж. разг. (chałturzysta):

wyrobnik (-ica)

Aushilfe ж.

wyrobnik (-ica)

Leiharbeiter(in) м. (ж.)

pracować jak wyrobnik

als Aushilfe arbeiten

2. wyrobnik przest (pracownik fizyczny):

wyrobnik (-ica)

Tagelöhner(in) м. (ж.)

wyrób <род. ‑robu, мн. ‑roby> [vɨrup] СУЩ. м.

1. wyrób мн. отсут. (wyrabianie):

wyrób

Herstellung ж.

wyrób

Produktion ж.

2. wyrób обыч. мн. (produkt):

wyrób

Produkt ср.

wyrób

Erzeugnis ср.

wyroby cukiernicze

Süßwaren ж. мн.

wyroby tekstylne

Textilwaren ж. мн.

wyrok <род. ‑u, мн. ‑i> [vɨrok] СУЩ. м.

1. wyrok ЮРИД.:

wyrok

Urteil ср.

wyrok

[Urteils]spruch м.

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch м.

wyrok skazujący

Verurteilung ж.

wyrok uniewinniający

Freispruch м.

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch м.

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation ж. des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung ж. /-verkündung ж. /-vollstreckung ж. /-aufhebung ж.

sentencja wyroku

Urteilsformel ж.

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok обыч. мн. (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung ж. des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege м. мн. der Vorsehung

wyrost [vɨrost] неизм. разг.

na wyrost (przesadnie)

auf Zuwachs

na wyrost (za duży)

auf Verdacht

ubrać się na wyrost

sich вин. [viel] zu warm anziehen

wyrodek <род. ‑dka, мн. ‑dki> [vɨrodek] СУЩ. м. уничиж.

wyrodek

Auswurf м. уничиж.

wyrodek

schwarzes Schaf ср. перенос.

wyrodny [vɨrodnɨ] ПРИЛ. уничиж.

wyrodny

missraten

wyrodne dziecko

missratenes Kind ср.

wyrodna matka

Rabenmutter ж. уничиж.

wyrodny ojciec

Rabenvater м. уничиж.

wyrąb <род. ‑rębu, мн. ‑ręby> [vɨromp] СУЩ. м.

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung ж.

wyrąb

Holzeinschlag м.

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag м.

wyrąbać [vɨrombatɕ] св., wyrąbywać [vɨrombɨvatɕ] <‑buje> ГЛ. перех.

wyrąbać drzewa, las

fällen

wyrąbać drzewa, las

abholzen

wyrąbać dziurę

einhauen

wyro <род. ‑ra, мн. ‑ra> [vɨro] СУЩ. ср. разг.

wyro увелич. od wyrko

Смотри также wyrko

wyrko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [vɨrko] СУЩ. ср. разг.

wyrko

Falle ж. разг.

wyrko

Pritsche ж.

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen