Переводы „eumeln“ в словаре немецко » польский

bau̱meln [ˈbaʊməln] ГЛ. неперех. разг.

baumeln

dyndać разг.

ta̱u̱meln [ˈtaʊməln] ГЛ. неперех.

1. taumeln +haben o sein:

taumeln (Person)

zataczać się

taumeln (Flugzeug)

zachwiać się

2. taumeln +sein:

gegen die Wand taumeln

zatoczyć się na ścianę

bụmmeln ГЛ. неперех.

1. bummeln +sein (schlendern, spazieren):

bummeln gehen

iść na przechadzkę

2. bummeln +haben уничиж. разг. (trödeln):

bummeln

guzdrać się разг.

musst du immer so bummeln?

zawsze musisz się tak guzdrać?

fụmmeln [ˈfʊməln] ГЛ. неперех.

1. fummeln разг. (hantieren):

an etw дат. fummeln

dłubać [lub majstrować] przy czymś разг.

2. fummeln разг. (sexuell berühren):

fummeln

macać разг.

fummeln

obmacywać разг.

hör auf zu fummeln!

przestań mnie obmacywać! разг.

sie fummeln

oni się obmacują разг.

3. fummeln разг. (herumtasten):

fummeln

szukać

seine Uhr aus der Hosentasche fummeln

szukać zegarka w kieszeni spodni

4. fummeln СПОРТ:

fummeln sl

[długo] dryblować

tụmmeln [ˈtʊməln] ГЛ. возвр. гл.

1. tummeln (umherspringen):

[sich] tummeln

hasać [св. po‑]

[sich] tummeln

pląsać шутл.

die Kinder tummeln sich im Wasser

dzieci pląsały w wodzie шутл.

2. tummeln REG (sich beeilen):

tummeln

pośpieszyć się

jetzt müsst ihr euch aber tummeln

teraz musicie się jednak pośpieszyć

I . mụmmeln [ˈmʊməln] ГЛ. перех. REG

1. mummeln (murmeln):

mummeln

mamrotać разг.

mummeln

mruczeć [св. mruknąć]

vor sich hin mummeln

mruczeć [lub mamrotać] coś pod wąsem

2. mummeln разг. (einhüllen):

mummeln

opatulać [св. opatulić ]разг.

mummeln

otulać [св. otulić]

die Mutter hat ihr Kind dicht in eine Decke gemummelt

matka mocno opatuliła разг. [lub otuliła] dziecko kołdrą [lub kocem]

II . mụmmeln [ˈmʊməln] ГЛ. возвр. гл.

mummeln

opatulać [св. opatulić] się разг.

mummeln

otulać [св. otulić] się

sich in eine Decke mummeln

opatulić разг. [lub otulić] się kołdrą [lub kocem]

mụrmeln [ˈmʊrməln] ГЛ. неперех., перех.

murmeln

mamrotać [св. wy‑ ]разг.

murmeln

mruczeć [св. wy‑]

was murmelst du da?

co tam mamroczesz разг. [lub mruczysz] ?

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] ГЛ. неперех.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować разг.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

I . beu̱teln ГЛ. перех. австр., юж.-нем. (schütteln)

beuteln

potrząsać [св. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln ГЛ. неперех.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln ГЛ. безл. австр., юж.-нем.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku разг.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba ж. dała mu się nieźle we znaki

fe̱u̱deln ГЛ. перех. св-нем. яз.

feudeln

wycierać [св. wytrzeć]

ze̱u̱seln [ˈtsɔɪzəln] ГЛ. неперех. швейц.

zeuseln

podpalać [св. podpalić]

zeuseln

wzniecać [св. wzniecić] pożar

hụmpeln [ˈhʊmpəln] ГЛ. неперех.

1. humpeln +haben o sein (hinken):

humpeln

kuleć

humpeln

utykać

2. humpeln +sein (sich fortbewegen):

nach Hause/über die Straße humpeln

pokuśtykać do domu/przez ulicę

I . rụmpeln [ˈrʊmpəln] ГЛ. неперех. разг.

1. rumpeln +sein:

rumpeln (sich rumpelnd fortbewegen)

przemieszczać [св. przemieścić] się z hałasem

rumpeln (Fahrzeug)

turkotać разг.

die Kutsche rumpelte durch die Straßen/über das Pflaster

powóz м. turkotał po ulicach/bruku разг.

2. rumpeln разг. +haben (Geräusche machen):

rumpeln

hałasować

rumpeln

dudnić [св. za‑]

II . rụmpeln [ˈrʊmpəln] ГЛ. безл. разг.

in meinem Magen rumpelt es

burczy mi w żołądku разг.

I . e̱keln ГЛ. перех.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [св. obrzydzić]

II . e̱keln ГЛ. возвр. гл.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln ГЛ. безл.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

krü̱meln ГЛ. неперех.

1. krümeln (Krümel machen):

krümeln

kruszyć [св. na‑]

beim Essen krümeln

nakruszyć przy jedzeniu

2. krümeln:

krümeln (zerfallen) (Brot, Kuchen)

kruszyć [св. po‑] się

mụ̈mmeln [ˈmʏməln] ГЛ. неперех., перех. REG разг.

mümmeln (Hase)

chrupać [св. s‑]

mümmeln (Mensch)

mamlać разг.

mümmeln (Mensch)

memłać разг.

mümmeln (Mensch)

przeżuwać

was mümmelst du denn so lange an diesem Apfel?

co tak długo przeżuwasz [lub memłasz разг. ] to jabłko?

lụ̈mmeln ГЛ. возвр. гл. уничиж. разг.

lümmeln

walnąć się разг.

lümmeln

uwalić się разг.

sich auf eine Bank lümmeln

uwalić się na ławce разг.

bịmmeln ГЛ. неперех. разг.

1. bimmeln (bammeln):

bimmeln

dyndać разг.

2. bimmeln:

bimmeln (klingeln) (Telefon, Wecker, Glocke)

dzwonić

gạmmeln [ˈgaməln] ГЛ. неперех. разг.

1. gammeln:

gammeln (verderben) (Lebensmittel)

psuć [св. ze‑] się

gammeln (Brot)

czerstwieć [св. s‑]

2. gammeln уничиж. (dahinleben):

gammeln

obijać się разг.

3. gammeln (trödeln, faulenzen):

gammeln

bumelować разг.

I . rạmmeln [ˈraməln] ГЛ. неперех.

1. rammeln:

rammeln (sich paaren) (Kaninchen, Hase)

parzyć się

2. rammeln вульг. (koitieren):

rammeln

pieprzyć się вульг.

3. rammeln разг. (stoßend drängen):

rammeln

wpychać [св. wepchnąć] się разг.

gerammelt voll

wypchany

II . rạmmeln [ˈraməln] ГЛ. возвр. гл. разг.

1. rammeln (sich balgen):

rammeln

szamotać się

2. rammeln (sich stoßen):

rammeln

zahaczyć [lub uderzyć] się

er hat sich am Pfosten gerammelt

uderzył się o słupek

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

немецкий

Es gibt auch das Verb eumeln für Tätigkeiten, die einen Eumel üblicherweise auszeichnen sollen oder als Begriff für feiern, sich amüsieren oder Zärtlichkeiten austauschen bzw. intim sein.

de.wikipedia.org