Переводы „unbedingen“ в словаре немецко » польский

a̱u̱s|bedingen <bedingt aus, bedang aus, ausbedungen> ГЛ. перех.

sich дат. etw ausbedingen

zastrzegać [св. zastrzec] sobie coś

I . ụnbedingt [ˈ---, --​ˈ-] ПРИЛ. attr

unbedingt Gehorsam:

unbedingt

bezwarunkowy

unbedingt

bezwzględny

ist das unbedingt nötig?

czy to bezwzględnie konieczne?

II . ụnbedingt [ˈ---, --​ˈ-] НАРЕЧ.

nicht unbedingt

niekoniecznie!

unbedingt!

koniecznie!

das will ich unbedingt wissen

chcę to koniecznie wiedzieć

nicht länger als unbedingt nötig

nie dłużej niż bezwzględnie potrzeba

das hat nicht unbedingt damit zu tun

to niekoniecznie ma z tym związek

I . ụnbefangen ПРИЛ.

1. unbefangen (unvoreingenommen):

unbefangen Betrachter

nieuprzedzony

unbefangen Zeuge

bezstronny

2. unbefangen (nicht gehemmt):

unbefangen Kind

śmiały

II . ụnbefangen НАРЕЧ.

1. unbefangen (unvoreingenommen):

unbefangen jdm gegenüberstehen

bezstronnie

unbefangen jdm gegenüberstehen

bez uprzedzeń

2. unbefangen (nicht gehemmt):

unbefangen sprechen

śmiało

unbefangen lächeln

beztrosko

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] ГЛ. перех.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] ГЛ. возвр. гл.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

ạbbedingen* ГЛ. перех. ЮРИД.

abbedingen

wyłączać [св. wyłączyć]

abbedingen

pozbawiać [св. pozbawić] mocy wiążącej

etw vertraglich abbedingen

wyłączyć coś na podstawie umowy