Переводы „osobu“ в словаре польско » немецкий

osoba <род. ‑by, мн. ‑by> [osoba] СУЩ. ж.

1. osoba t. ЛИНГВ.:

osoba

Person ж.

czasownik w pierwszej/drugiej/trzeciej osobie

Verb ср. in der ersten/zweiten/dritten Person

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

kolacja na sześć osób

ein Abendessen ср. für sechs Personen

na osobę [lub od osoby]

pro Person

osoba niepożądana

unerwünschte Person

osoba niepożądana

Persona ж. non grata

osoba postronna

Außenstehende(r) mf

osoba publiczna

öffentliche Person ж.

osoba towarzysząca

Begleitperson ж.

osoba trzecia

Dritte(r) mf

osoba urzędowa

Amtsperson ж.

wysoko postawiona osoba

hochgestellte [o. hochrangige] Persönlichkeit ж.

ktoś we własnej osobie

jd [höchst]persönlich [o. in [eigener] Person]

2. osoba ЛИТ.:

osoba

Figur ж.

osoby dramatu

handelnde Personen ж. мн. [eines Theaterstücks]

3. osoba ЮРИД.:

osoba fizyczna

natürliche Person ж.

osoba prawna

juristische Person ж.

osoba sądowa

Gerichtsperson ж.

osoba „wskazana” [dla wykonania zobowiązania]

Geheißperson ж.

umowa na rzecz osoby trzeciej

Vertrag м. zugunsten eines Dritten

świadczenie na rzecz osób trzecich/przez osoby trzecie

Leistung ж. an/durch Dritte

osobno [osobno] НАРЕЧ.

osobno

getrennt

osobno

separat

pisać słowa osobno

Wörter getrennt schreiben

osobno informować kogoś o czymś

jdn gesondert über etw informieren

osobny [osobnɨ] ПРИЛ.

osobny

eigen

osobny

getrennt

osobny

separat

osobny pokój

eigenes Zimmer ср.

informować każdego z osobna

jeden einzeln informieren

to jest osobny rozdział

das ist ein Kapitel ср. für sich

osobnik¹ <род. ‑a, мн. ‑i> [osobɲik] СУЩ. м. БИОЛ.

osobnik

[Einzel]exemplar ср.

osobnik

Individuum ср.

osobowy² <род. ‑wego, мн. ‑we> [osobovɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. (pociąg)

osobowy

[Personen]nahverkehrszug м.

I . uosabiać <‑ia> [uosabjatɕ], uosobić [uosobitɕ] св. ГЛ. перех. обыч. нсв.

1. uosabiać высок. (reprezentować typ):

uosabiać

verkörpern

uosabiać

repräsentieren

2. uosabiać (personifikować):

uosabiać

personifizieren высок.

II . uosabiać <‑ia> [uosabjatɕ], uosobić [uosobitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. обыч. нсв. высок.

uosabiać

verkörpert [o. personifiziert высок. ] werden

osóbka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [osupka] СУЩ. ж.

osóbka

Persönchen ср.

była sprytną osóbką

sie war ein aufgewecktes Persönchen

osocze <род. ‑cza, мн. отсут. > [osotʃe] СУЩ. ср. БИОЛ.

osocze

Blutplasma ср.

osolić [osolitɕ]

osolić св. od solić

Смотри также solić

solić <‑li; прош. вр. sól> [solitɕ] ГЛ. перех.

1. solić < св. po‑> <[lub o‑]> (w celu przyprawienia):

solić

salzen

2. solić (w celu zakonserwowania):

solić

einsalzen

osobisty [osobistɨ] ПРИЛ.

osobisty rzeczy, sprawa

privat

osobisty rzeczy, sprawa

persönlich

osobisty bagaż

Hand-

dochód osobisty

persönliches Einkommen ср.

dowód osobisty

Personalausweis м.

komputer osobisty

Personal Computer м.

komputer osobisty

PC м.

kredyt osobisty na zakupy

persönlicher Anschaffungskredit м.

majątek osobisty

Privatvermögen ср.

rewizja osobista ЮРИД.

Leibesvisitation ж.

Выражения:

robić wycieczki osobiste [w dyskusji]

[in einer Diskussion] persönlich werden

osobliwy [osoblivɨ] ПРИЛ.

1. osobliwy (niezwykły):

osobliwy zdarzenie, pomyłka

ungewöhnlich

osobliwy zdarzenie, pomyłka

seltsam

nie ma w tym nic osobliwego

daran ist nichts Ungewöhnliches

2. osobliwy (specyficzny):

osobliwy strój

merkwürdig

osobliwy strój

spezifisch

zachowywać się w osobliwy sposób

sich вин. merkwürdig [o. eigenartig] benehmen

osobność <род. ‑ści, мн. отсут. > [osobnoɕtɕ] СУЩ. ж.

1. osobność высок.:

osobność

Eigenart ж.

osobność

eigener Charakter м.

2. osobność przest:

osobność

Abgeschiedenheit ж.

na osobności (bez obecności osób trzecich)

unter vier Augen

na osobności (na uboczu)

abgelegen