польско » немецкий

powołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povowaɲe] СУЩ. ср.

1. powołanie мн. отсут. (wyznaczenie: ministra, rządu):

Berufung ж.
Ernennung ж.

3. powołanie ВОЕН.:

powolność <род. ‑ści, мн. отсут. > [povolnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

powojnie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povojɲe] СУЩ. ср. высок.

powojnik <род. ‑a, мн. ‑i> [povojɲik] СУЩ. м. БОТАН.

powojenny [povojennɨ] ПРИЛ.

powołać [povowatɕ]

powołać св. od powoływać

Смотри также powoływać

I . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. перех.

Выражения:

II . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

2. powoływać (rościć sobie):

powoli [povoli] НАРЕЧ.

Выражения:

śpiesz się powoli посл.
Eile mit Weile посл.

spowolnić

spowolnić св. od spowalniać

Смотри также spowalniać

spowalniać <‑ia; прош. вр. ‑aj; св. spowolnić> [spovalɲatɕ] ГЛ. перех.

nakolanek <род. ‑nka, мн. ‑nki> [nakolanek] СУЩ. м. ИСТ.

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski