Переводы „vôtre“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

votum [votum] СУЩ. ср.

votum → wotum

Смотри также wotum

wotum <мн. ‑ta, род. мн. ‑tów> [votum] СУЩ. ср. неизм. в ед.

1. wotum ЮРИД.:

wotum zaufania/nieufności

Vertrauens-/Misstrauensvotum ср.

2. wotum РЕЛИГ.:

wotum

Weihgeschenk ср.

wotum

Weihgabe ж.

voto [voto]

primo/secundo voto письм.

erster/zweiter Familienname м.

Ewa z Markowskich primo voto Grajewska, secundo voto Nowak письм.

Ewa, geborene Markowska, erst verheiratete Grajewska, später verheiratete Nowak

dotrzeć [dotʃetɕ]

dotrzeć св. od docierać

Смотри также docierać

I . docierać <‑ra; св. dotrzeć> [dotɕeratɕ] ГЛ. перех.

1. docierać ТЕХН. (dopasowywać):

docierać samochód

einfahren

docierać łożyska

einlaufen [lassen]

dotarty silnik

warmgelaufener Motor м.

2. docierać ТЕХН. (wygładzać papierem ściernym):

docierać metalową powierzchnię

mit Schleifpapier glätten

3. docierać разг. (ucierać więcej):

docierać chrzanu

noch mehr reiben

4. docierać разг. (dopasowywać do siebie):

docierać poglądy

sich дат. anpassen

II . docierać <‑ra; св. dotrzeć> [dotɕeratɕ] ГЛ. неперех.

1. docierać (dochodzić, dostawać się):

po 3 godzinach dotarłem wreszcie do domu

nach drei Stunden traf ich endlich zu Hause ein

po długich poszukiwaniach dotarliśmy do właściwego lekarza

nach langem Suchen trafen wir auf [o. gerieten wir an] den richtigen Arzt

2. docierać (rozprzestrzeniać się):

docierać do czegoś

zu etw gelangen [o. vordringen]

gwar ulicy docierał aż do ostatniego piętra

der Straßenlärm м. drang bis in den letzten Stock

docierać do kogoś перенос.

jdm bewusst werden

docierać do kogoś перенос.

zu jds Bewusstsein kommen

nie dotarło jeszcze do ciebie, że musisz się zmienić?

hast du noch nicht eingesehen, dass du dich ändern musst?

III . docierać <‑ra; св. dotrzeć> [dotɕeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. docierać:

docierać (zostać dotartym) (samochód)

eingefahren werden

2. docierać разг. (dopasowywać się):

docierać

sich вин. [aneinander] anpassen

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć св. od pocierać, trzeć

Смотри также trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; прош. вр. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] ГЛ. перех.

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich дат. etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel м. schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć ТЕХН.:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; прош. вр. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich дат. reiben

2. trzeć ЗООЛ.:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; св. potrzeć> [potɕeratɕ] ГЛ. перех.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich дат. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; св. potrzeć> [potɕeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

pocierać się czymś

sich вин. mit etw reiben

volley [volej] СУЩ. м.

volley → wolej

Смотри также wolej

wolej <род. ‑a, мн. ‑e> [volej] СУЩ. м. СПОРТ

wolej

Volley м.

wolej

Flugball м.

otrzeć [otʃetɕ]

otrzeć св. od ocierać

Смотри также ocierać

I . ocierać <‑ra; св. otrzeć> [otɕeratɕ] ГЛ. перех.

1. ocierać (osuszać):

ocierać ręce, usta

abwischen

ocierać ręce, usta

abtrocknen

2. ocierać (ranić):

ocierać kostkę

abschürfen

II . ocierać <‑ra; св. otrzeć> [otɕeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. ocierać (osuszać się):

ocierać

sich вин. abwischen

ocierać

sich вин. abtrocknen

2. ocierać (dotykać się):

ocierać

sich вин. berühren

ocierać

sich вин. reiben

3. ocierać перенос. (mieć kontakt):

otrzeć się o kogoś

mit jdm Bekanntschaft machen

otrzeć się o coś

etw дат. begegnen

potraw <род. ‑u, мн. ‑y> [potraf] СУЩ. м. С.-Х.

potraw

Grum[me]t ср.

potruć [potrutɕ]

potruć св. od truć

Смотри также truć

I . truć <truje; прош. вр. truj> [trutɕ] ГЛ. перех.

1. truć < св. struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; прош. вр. truj> [trutɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. truć (nawijać):

truć

quatschen уничиж. разг.

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln уничиж.

truć komuś dupę вульг.

jdn nerven

III . truć <truje; прош. вр. truj> [trutɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich вин. vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich вин. über etw вин. grämen высок.