Переводы „zerać“ в словаре польско » немецкий

zerkać <‑ka> [zerkatɕ], zerknąć [zerknoɲtɕ] ГЛ. неперех. св.

zerkać na kogoś/coś

auf jdn/etw schielen разг.

zerkać na kogoś/coś kątem oka

nach jdm/etw schielen разг.

zerwać [zervatɕ]

zerwać св. od zrywać

Смотри также zrywać

I . zrywać <‑wa; св. zerwać> [zrɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zrywać (odrywać):

zrywać plakat, plaster

abreißen

zrywać plakat, plaster

herunterreißen

zrywać kwiaty, owoce

pflücken

2. zrywać (niszczyć):

zrywać zaporę

durchbrechen

zrywać zaporę

zerstören

zrywać most

zum Einstürzen bringen

zrywać most

zerstören

zrywać dach

abdecken

zrywać linię energetyczną

beschädigen

boki zrywać

sich вин. kugeln vor Lachen разг.

boki zrywać

sich вин. scheckig lachen разг.

3. zrywać (szarpiąc, rozdzielać):

zrywać

auseinander reißen

zrywać więzy, linę

zerreißen

4. zrywać (tracić kontakt):

zrywać

brechen

zrywać stosunki

die Beziehungen abbrechen

zrywać z chłopakiem

mit dem Freund Schluss machen

zrywać z przeszłością

mit der Vergangenheit brechen

5. zrywać (unieważniać):

zrywać umowę

brechen

zrywać zaręczyny

[auf]lösen

II . zrywać <‑wa; св. zerwać> [zrɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zrywać:

zrywać (dawać się oderwać) (tapeta)

abreißen

2. zrywać:

zrywać (dawać się przerwać) (lina, nić)

[durch]reißen

zrywać (dawać się przerwać) (lina, nić)

zerreißen

3. zrywać (urwać się):

pies zerwał się z łańcucha

der Hund м. hat sich вин. von der Kette gerissen

4. zrywać:

zrywać (pojawiać się nagle) (wichura, oklaski)

losbrechen

5. zrywać (gwałtownie wstać):

zerwać się z miejsca

aufspringen

zerwać się na równe nogi

aufspringen

zerwać się na równe nogi

hochfahren

zerwać się jak oparzony разг.

wie von der Tarantel gestochen aufspringen

6. zrywać разг. (wstawać bardzo wcześnie):

zrywać się o świcie

in aller [Herrgotts]frühe [o. sehr früh] aufstehen

7. zrywać разг. (uciec):

zrywaj się stąd!

hau ab!

paru uczniów zerwało się z dwóch ostatnich lekcji

ein paar Schüler м. мн. haben die zwei letzten Unterrichtsstunden geschwänzt

zebrać [zebratɕ]

zebrać св. od zbierać

Смотри также zbierać

I . zbierać <‑ra; св. zebrać> [zbjeratɕ] ГЛ. перех.

1. zbierać (kolekcjonować):

zbierać

sammeln

zbierać znaczki

Briefmarken sammeln

2. zbierać (gromadzić):

zbierać

ansammeln

zbierać

anhäufen

zbierać zadania drukowania ИНФОРМ.

Druckaufträge sammeln

zebrać myśli

die Gedanken sammeln

zbierać siły

Kräfte sammeln

3. zbierać (oszczędzać):

zbierać pieniądze

aufbringen

zbierać pieniądze

[er]sparen

4. zbierać (skupiać wokół siebie):

zbierać znajomych

zusammenbringen

zbierać oddziały

aufbieten

5. zbierać (usuwać):

zbierać

abräumen

zbierać

wegräumen

zbierać śmieci z podłogi

den Fußboden säubern

6. zbierać (zrywać):

zbierać

abreißen

zbierać

pflücken

zbierać grzyby

Pilze sammeln

7. zbierać (dostać jako ocenę):

zbierać pochwałę, naganę

ernten

zbierać pochwałę, naganę

bekommen

zbierać laury za film

Lorbeeren für den Film ernten

zbierać niedostateczne

ungenügende [o. mangelhafte] Noten bekommen

II . zbierać <‑ra; св. zebrać> [zbjeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zbierać (gromadzić się):

zbierać

sich вин. [an]sammeln

2. zbierać (przygotowywać się do czegoś):

zbierać

sich вин. fertig machen

zbierać

sich вин. anschicken

zbierać się do drogi

sich вин. auf den Weg machen

zbierać się! разг.

fertig machen!

zbierać się! разг.

Aufbruch!

zebrać się na odwagę

Mut fassen

zebrać się w sobie

sich вин. zusammennehmen

zebrać się w sobie

sich вин. zusammenreißen

III . zbierać <‑ra; св. zebrać> [zbjeratɕ] ГЛ. возвр. гл., безл. (zapowiadać się)

zbiera się na deszcz/burzę

es sieht nach Regen/Gewitter aus

zbiera mi się na wymioty

mir wird übel

zżerać <‑ra; св. zeżreć> [zʒeratɕ] ГЛ. перех.

1. zżerać:

zżerać (pożerać) (zwierzę)

auffressen

2. zżerać:

zżerać (jeść łapczywie) (człowiek)

verschlingen

3. zżerać перенос. (trawić):

zżera go zawiść

er vergeht [o. platzt разг. ] vor Neid