в словаре PONS
tritt [trɪt] ГЛ.
tritt 3. pers. ед. von treten
I. tre·ten <tritt, trat, getreten> [ˈtre:tn̩] ГЛ. неперех.
1. treten +sein (gehen):
2. treten +sein (fließen):
3. treten +sein o редко haben (den Fuß setzen):
5. treten +haben (schlagen):
6. treten +haben (betätigen):
7. treten +haben уничиж. разг. (schikanieren):
8. treten +sein (anfangen):
9. treten +sein перенос.:
II. tre·ten <tritt, trat, getreten> [ˈtre:tn̩] ГЛ. перех. +haben
1. treten (schlagen):
2. treten bes. ФУТБ. (stoßen):
3. treten ФУТБ. (ausführen):
4. treten (betätigen):
5. treten (bahnen):
6. treten (stampfen):
Tritt <-[e]s, -e> [trɪt] СУЩ. м.
1. Tritt (Fußtritt):
- Tritt
-
3. Tritt (Stufe):
- Tritt
-
I. tre·ten <tritt, trat, getreten> [ˈtre:tn̩] ГЛ. неперех.
1. treten +sein (gehen):
2. treten +sein (fließen):
3. treten +sein o редко haben (den Fuß setzen):
5. treten +haben (schlagen):
6. treten +haben (betätigen):
7. treten +haben уничиж. разг. (schikanieren):
8. treten +sein (anfangen):
9. treten +sein перенос.:
II. tre·ten <tritt, trat, getreten> [ˈtre:tn̩] ГЛ. перех. +haben
1. treten (schlagen):
2. treten bes. ФУТБ. (stoßen):
3. treten ФУТБ. (ausführen):
4. treten (betätigen):
5. treten (bahnen):
6. treten (stampfen):
PONS Словарь терминов по банкам, финансам и страхованию
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.