Переводы „Smiled“ в словаре немецко » польский

mi̱e̱d [miːt] ГЛ. перех.

mied прош. вр. von meiden

Смотри также meiden

me̱i̱den <meidet, mied, gemieden> [ˈmaɪdən] ГЛ. перех. высок.

etw meiden

unikać [lub stronić od] czegoś

Выражения:

jdn/etw meiden wie die Pest разг.

unikać kogoś/czegoś jak zarazy разг.

Gli̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [gliːt] СУЩ. ср.

1. Glied a. fig (Körperteil, Mitglied einer Gesellschaft):

Glied

członek м.

der Schreck saß ihm in den Gliedern

przejmował go strach м.

2. Glied (Teil):

Glied

część ж.

3. Glied (Fingerglied, Zehenglied):

Glied

człon м. palca

4. Glied (Kettenglied):

Glied

ogniwo ср.

5. Glied (Penis):

Glied

penis м.

Glied

członek м.

Li̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [liːt] СУЩ. ср.

Lied

piosenka ж.

Lied (Kirchenlied, Kunstlied)

pieśń ж.

Выражения:

es ist immer das alte Lied [mit ihm] разг.

[z nim] ciągle ta sama śpiewka ж. разг.

ich kann ein Lied davon singen

wiem coś o tym

ich kann ein Lied davon singen

znam to z własnego doświadczenia

das ist das Ende vom Lied разг.

na tym się kończy cała historia ж.

Ri̱e̱d <‑[e]s, ‑e> [riːt] СУЩ. ср.

1. Ried (Schilf):

Ried

sitowie ср.

2. Ried (mooriges Gebiet):

Ried

łąg м.

Ried

łęg м.

3. Ried юж.-нем., швейц. (Moor):

Ried

bagno ср.

schi̱e̱d [ʃiːt] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл.

schied прош. вр. von scheiden

Смотри также scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. перех.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [св. rozwieść]

scheiden

udzielać [св. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta ж.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż м.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [св. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [св. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy м. мн.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute разг.

od tamtego momentu nasze drogi ж. мн. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. неперех. +sein

1. scheiden высок. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [св. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [св. rozejść] się

scheiden

rozstawać [св. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [св. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie ср. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] ГЛ. возвр. гл.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [св. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [св. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden высок. (Wege):

scheiden

rozchodzić [св. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie ж. мн. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone