Переводы „geschrien geschrieen“ в словаре немецко » польский

geschri̱e̱[e]n [gə​ˈʃriː(ə)n] ГЛ. неперех., перех., возвр. гл.

geschrie[e]n pp von schreien

Смотри также schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] ГЛ. неперех.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [св. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [св. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [св. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum м. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß разг.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry разг.

es war zum Schreien разг.

można było pęknąć ze śmiechu разг.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] ГЛ. перех. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] ГЛ. возвр. гл.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku