Переводы „umherschleifen“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

umhe̱r|schlendern ГЛ. неперех. +sein разг.

umherschlendern

włóczyć się

umherschlendern (in der Stadt)

włóczyć się po mieście

mịt|schleifen ГЛ. перех.

mitschleifen

ciągnąć [св. po‑] [ze sobą]

mitschleifen

wlec [св. po‑] [ze sobą]

sie schleifte ihn auf die Party mit разг.

[ona] zabrała [lub zaciągnęła разг. ] go na imprezę

umhe̱r|laufen ГЛ. неперех. irr +sein

1. umherlaufen (ziellos herumlaufen):

umherlaufen

chodzić bez celu

2. umherlaufen (spazieren gehen):

umherlaufen

spacerować

die Kinder laufen im Park umher

dzieci ntpl spacerują po parku

3. umherlaufen разг. (aussehen, gekleidet sein):

wie ein Landstreicher umherlaufen

wyglądać jak włóczęga

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. перех.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [св. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie разг.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki разг.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina разг.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [св. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. неперех.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw дат.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch м. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren м. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen разг.

odpuścić sobie coś разг.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

I . ạb|schleifen ГЛ. перех. irr

1. abschleifen (entfernen):

abschleifen

zeszlifowywać [св. zeszlifować]

2. abschleifen (glätten, abfeilen):

abschleifen Oberfläche, Metall, Edelsteine

oszlifowywać [св. oszlifować]

abschleifen Parkett

szlifować

II . ạb|schleifen ГЛ. возвр. гл. irr

1. abschleifen:

abschleifen (sich abnutzen) (Belag, Unebenheit)

ścierać [св. zetrzeć] się

2. abschleifen fig:

abschleifen

nabierać [св. nabrać] ogłady

abschleifen

wyrobić się

das schleift sich noch ab

to się jeszcze dotrze

I . e̱i̱n|schleifen ГЛ. перех. irr

1. einschleifen (einprägen):

einschleifen Verhaltensweisen

wpajać [св. wpoić]

2. einschleifen ТЕХН.:

einschleifen

docierać [св. dotrzeć]

Ventile einschleifen

docierać zawory

II . e̱i̱n|schleifen ГЛ. возвр. гл. irr (zur Gewohnheit werden)

einschleifen

utrwalać [св. utrwalić] się

das hat sich mit der Zeit so eingeschliffen

to z czasem weszło w nawyk разг.

Hạndschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Handschleifen

szlifowanie ср. ręczne

Re̱i̱bschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Reibschleifen

docieranie ср.

Fe̱i̱nschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Feinschleifen

szlifowanie ср. gładkie [lub dokładne] [lub wykańczające]

na̱ch|schleifen ГЛ. перех. irr

ein Messer nachschleifen

ostrzyć [св. na‑] nóż [mocniej]

Pla̱nschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Planschleifen

szlifowanie ср. czół [lub powierzchni czołowych] przedmiotu

Rụndschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Rundschleifen

szlifowanie ср. powierzchni walcowych

NạssschleifenНОВ <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Nassschleifen

szlifowanie ср. na mokro

glạtt|schleifenСТАР ГЛ. перех. irr

glattschleifen → schleifen

Смотри также schleifen , schleifen

schle̱i̱fen² <schleift, schliff, geschliffen> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. перех.

1. schleifen (schärfen):

schleifen Messer, Schere

ostrzyć [св. na‑]

2. schleifen (bearbeiten):

schleifen Edelstein, Glas

szlifować [св. o‑]

etw glatt schleifen

gładzić [св. wy‑]

geschliffene Dialoge fig

wygładzone dialogi м. мн. fig

3. schleifen (hart drillen):

schleifen

musztrować

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. перех.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [св. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie разг.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki разг.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina разг.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [св. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] ГЛ. неперех.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw дат.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch м. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren м. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen разг.

odpuścić sobie coś разг.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

Flạchschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Flachschleifen

szlifowanie ср. płaszczyzn

Ha̱a̱rschleife <‑, ‑n> ж.

Haarschleife

kokard[ka] ж. we włosach

Ịnnenrundschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Innenrundschleifen

szlifowanie ср. otworów

Fẹrtigschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Fertigschleifen

szlifowanie ср. wykańczające

Profi̱lschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Profilschleifen

szlifowanie ср. kształtowe

Fe̱i̱nziehschleifen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕХН.

Feinziehschleifen

dogładzanie ср. oscylacyjne

Feinziehschleifen

superfinisz м.