Переводы „verauen“ в словаре немецко » польский

brau̱en [ˈbraʊən] ГЛ. перех.

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen разг. (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [св. przyrządzić]

gra̱u̱en¹ [ˈgraʊən] ГЛ. неперех. высок. (Morgen, Tag)

grauen

zaświtać

grauen

szarzeć

Gra̱u̱en¹ <‑s, мн. отсут. > [ˈgraʊən] СУЩ. ср. (Entsetzen)

Grauen

zgroza ж.

Grauen erregend

przerażający

Grauen erregend

budzący zgrozę

I . tra̱u̱en [ˈtraʊən] ГЛ. неперех.

jdm trauen

ufać [св. za‑] komuś

einer Sache дат. trauen

mieć zaufanie do czegoś

ich traute meinen Augen/Ohren nicht fig

nie wierzyłem własnym oczom/uszom

trau, schau, wem! посл.

najpierw trzeba kogoś poznać, zanim się mu zaufa

II . tra̱u̱en [ˈtraʊən] ГЛ. перех.

der Pfarrer hat das Brautpaar getraut

ksiądz udzielił ślubu młodej parze

sich trauen lassen

wziąć ślub

III . tra̱u̱en [ˈtraʊən] ГЛ. возвр. гл.

sich trauen etw zu tun

zdobyć [lub odważyć] się na zrobienie czegoś

sie traut sich nicht mehr nach Hause

ona już nie ma odwagi, wrócić do domu

traust du dich?

odważysz się?

I . verö̱den* ГЛ. неперех. +sein

1. veröden (Stadt):

veröden

pustoszeć [св. o‑]

2. veröden (Land, Boden):

veröden

wyjaławiać [св. wyjałowić] się

II . verö̱den* ГЛ. перех. МЕД.

veröden

obliterować

veröden

spowodować zarośnięcie

verü̱ben* ГЛ. перех.

[etw] verüben Verbrechen

dopuścić się [czegoś]

ein Attentat/einen Einbruch verüben

dokonać zamachu/włamania

Selbstmord verüben

popełnić samobójstwo

I . verque̱r ПРИЛ.

1. verquer (schräg, nicht richtig):

verquer Lage, Position

niedogodny

2. verquer (merkwürdig):

verquer Ansicht, Idee

osobliwy

II . verque̱r НАРЕЧ.

1. verquer (nicht richtig):

verquer sitzen, liegen

na opak

2. verquer (merkwürdig):

verquer sich aufführen

osobliwie

jdm geht etw/alles verquer

coś/wszystko idzie komuś nie tak разг.

jdm verquer kommen

przychodzić [св. przyjść] nie w porę

jdm verquer kommen

trafiać [св. trafić] się nie w porę

I . erba̱u̱en* ГЛ. перех.

1. erbauen (errichten):

erbauen Gebäude

wznosić [св. wznieść]

erbauen Ortschaft

zakładać [св. założyć]

2. erbauen высок. (seelisch bereichern):

jdn erbauen (Kunstwerk, Musik)

być dla kogoś ucztą duchową высок.

3. erbauen высок. (das Gemüt erheben):

die Predigt erbaute ihn

kazanie ср. podniosło go na duchu

II . erba̱u̱en* ГЛ. возвр. гл. высок.

sich an etw дат. erbauen

krzepić [св. po‑] się czymś высок.

sich an etw дат. erbauen

podbudować się czymś высок.