I. köpfen [ˈkœpfən] ГЛ. перех.
Kopf <-[e]s, Köpfe> [kɔpf, Plː ˈkœpfə] СУЩ. м.
1. Kopf:
2. Kopf (Denker):
3. Kopf (Person):
6. Kopf (oberer Teil):
9. Kopf (Kopflänge):
10. Kopf (Wille):
Выражения:
Pro-Kopf-Verbrauch СУЩ. м.
| ich | köpfe |
|---|---|
| du | köpfst |
| er/sie/es | köpft |
| wir | köpfen |
| ihr | köpft |
| sie | köpfen |
| ich | köpfte |
|---|---|
| du | köpftest |
| er/sie/es | köpfte |
| wir | köpften |
| ihr | köpftet |
| sie | köpften |
| ich | habe | geköpft |
|---|---|---|
| du | hast | geköpft |
| er/sie/es | hat | geköpft |
| wir | haben | geköpft |
| ihr | habt | geköpft |
| sie | haben | geköpft |
| ich | hatte | geköpft |
|---|---|---|
| du | hattest | geköpft |
| er/sie/es | hatte | geköpft |
| wir | hatten | geköpft |
| ihr | hattet | geköpft |
| sie | hatten | geköpft |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.