Переводы „Minen“ в словаре польско » немецкий

miner <род. ‑a, мн. ‑erzy> [miner] СУЩ. м.

miner ВОЕН., ТЕХН.

Minenräumer м.

Marek jest doświadczonym minerem

Marek ist ein erfahrener Minenräumer

mineta <род. ‑ty, мн. отсут. > [mineta] СУЩ. ж. вульг. (seks oralny)

mineta

Cunnilingus м.

minjan <род. ‑u, мн. ‑y> [miɲjan] СУЩ. м. РЕЛИГ.

minjan

Minjan м.

miocen <род. ‑u, мн. отсут. > [mjotsen] СУЩ. м. ГЕО.

miocen

Miozän ср.

minąć [minoɲtɕ]

minąć св. od mijać

Смотри также mijać

I . mijać <mija; св. minąć> [mijatɕ] ГЛ. перех. (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; св. minąć> [mijatɕ] ГЛ. неперех.

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen высок.

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

Выражения:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; св. minąć> [mijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

minia <род. ‑ii, мн. ‑ie> [miɲa] СУЩ. ж. ХИМ.

minia

Mennige ж.

minka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [minka] СУЩ. ж.

minka уменьш. od mina

minka

Miene ж.

nadąsana minka

grimmige Miene

zrobić słodką/niewinną minkę

eine süße/unschuldige Miene machen

mieć skwaszoną minkę

eine säuerliche Miene machen

Смотри также mina

mina <род. ‑ny, мн. ‑ny> [mina] СУЩ. ж.

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene ж.

mina

Gesichtsausdruck м.

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht ср.

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich дат. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine ж.

mina przeciwpancerna

Panzermine ж.

minor [minor] СУЩ. м. неизм. МУЗ.

minor

Moll ср.

minor

Moll-Tonart ж.

minus¹ <род. ‑a, мн. ‑y> [minus] СУЩ. м.

minus t. МАТЕМ. (znak):

minus

Minuszeichen ср.

cztery z minusem ШКОЛА

Zwei ж. minus

sześć minus cztery równa się dwa

sechs minus vier ergibt zwei

Выражения:

być na minusie разг.

im minus sein

plus minus

plus minus

plus minus

ungefähr

Смотри также plus

I . plus <род. ‑a, мн. ‑y> [plus] СУЩ. м.

1. plus МАТЕМ. (znak dodawania):

plus

Pluszeichen ср.

dwa plus dwa równa się cztery

zwei plus zwei ist vier

czwórka z plusem

Vier plus (in Polen: gute Schulnote)

plus minus

ungefähr

masz u mnie [duży] plus разг.

du hast bei mir ein [großes] Plus

2. plus (liczba większa od zera):

plus cztery stopnie

vier Grad plus

jesteśmy na plusie разг.

wir sind im Plus

3. plus (zaleta):

plus

Vorteil м.

plus

Plus ср.

plusy i minusy

Vor- und Nachteile м. мн.

zapisać [lub policzyć] coś komuś na plus

jdm etw als Verdienst anrechnen

zmienić się na plus

sich вин. zum Vorteil verändern

II . plus [plus] СОЮЗ

plus

plus

plus

und dazu

ona ma mieszkanie własnościowe plus ogródek działkowy

sie hat eine Eigentumswohnung plus einen Schrebergarten

minóg <род. minoga, мн. minogi> [minuk] СУЩ. м. ЗООЛ.

minóg

Neunauge ср.

minerał <род. ‑u, мн. ‑y> [mineraw] СУЩ. м.

minerał

Mineral ср.

minerały skałotwórcze

Fels auf der Erdkruste bildendes Mineral

minarecik <род. ‑a, мн. ‑i> [minaretɕik] СУЩ. ср., minaret [minaret] СУЩ. м. <род. ‑u, мн. ‑y> АРХИТ.

minarecik

Minarett ср.

mincerz [mintseʃ] СУЩ. м.

mincerz → mincarz

Смотри также mincarz

mincarz <род. ‑a, мн. ‑e> [mintsaʃ] СУЩ. м. ИСТ.

1. mincarz (człowiek zajmujący się mincarstwem):

mincarz

Münzer м.

2. mincarz (zarządca mennicy królewskiej):

mincarz

Schatzmeister м.

miniony [miɲonɨ] ПРИЛ. высок.

miniony

vergangen

w minionym roku

im vergangenen Jahr

w minionym roku

vergangenen Jahres

minivan <род. ‑u, мн. ‑y> [miɲivan] СУЩ. м. АВТО.

minivan

Minivan м.