Переводы „mieser“ в словаре польско » немецкий

mikser² (-rka) <род. ‑a, мн. ‑erzy> [mikser] СУЩ. м. (ж.) ТВ

mikser (-rka) (pracownik)

Mixer(in) м. (ж.)

mikser (-rka) (pracownik)

Tonmischer(in) м. (ж.)

mieszek <род. ‑szka, мн. ‑szki> [mjeʃek] СУЩ. м.

1. mieszek уменьш. od miech

2. mieszek БОТАН.:

mieszek

Balg м.

3. mieszek ФОТО. → miech

4. mieszek przest (mały woreczek):

mieszek

Säckchen ср.

Смотри также miech

miech <род. ‑a, мн. ‑y> [mjex] СУЩ. м.

1. miech ТЕХН.:

miech

Blasebalg м.

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech ФОТО.:

miech

Balgen м.

mielec <род. ‑lca, мн. ‑lce> [mjelets] СУЩ. м.

1. mielec БОТАН. (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras ср.

2. mielec ЗООЛ. (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen м.

mięsień <род. mięśnia, мн. mięśnie> [mjej̃ɕeɲ] СУЩ. м. АНАТ.

mięsień

Muskel м.

I . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] ГЛ. перех.

1. mieszać < св. wy‑> (rozrabiać):

mieszać

[ver]rühren

zmieszać kogoś z błotem

jdn mit Schmutz bewerfen перенос.

2. mieszać < св. z‑> <[lub wy‑]> <[lub po‑]> <[lub za‑]> (łączyć):

mieszać coś z czymś

etw mit etw [ver]mischen

wmieszać coś do czegoś

etw in etw вин. [hin]einmischen

wmieszać coś do czegoś

etw mit etw untermischen

3. mieszać < св. w‑> (wplątywać):

wmieszać kogoś w coś

jdn in etw вин. verwickeln [o. hineinziehen]

4. mieszać < св. po‑> (mylić):

mieszać dwa pojęcia

zwei Begriffe durcheinander bringen [o. verwechseln]

II . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. mieszać < св. z‑> <[lub wy‑]> (łączyć się):

mieszać się z czymś

sich вин. mit etw vermischen

2. mieszać перенос. (przeplatać się):

coś miesza się z czymś

etw mischt sich mit etw перенос.

3. mieszać < св. w‑> (wtrącać się):

mieszać się do czegoś

sich вин. in etw вин. [hin]einmischen

wmieszać się w coś

sich вин. in etw вин. verstricken [o. verwickeln]

4. mieszać < св. w‑> (wziąć udział):

mieszać się do rozmowy

sich вин. in ein Gespräch [ein]mischen

5. mieszać < св. w‑> (przyłączyć się):

wmieszać się w tłum

sich вин. der Menschenmenge anschließen

wmieszać się w grono tańczących

sich вин. unter die Tanzenden mischen

6. mieszać < св. po‑> (mylić się):

wszystko mu się pomieszało

ihm ist alles durcheinander geraten

wszystko mu się pomieszało

er hat alles durcheinander gebracht [o. verwechselt]

7. mieszać < св. z‑> (odczuwać zdenerwowanie):

mieszać

verwirrt [o. verstört] sein

mieszadełko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [mjeʃadewko] СУЩ. ср., mieszadło [mjeʃadwo] СУЩ. ср. <род. ‑ła, мн. ‑ła>, mieszak [mjeʃak] СУЩ. м. <род. ‑a, мн. ‑i> ТЕХН.

mieszadełko

Rührer м.

mieszadełko

Rührwerk ср.

mieszadełko laboratoryjne

Laborrührer м.

miesiąc <род. ‑a, мн. ‑e> [mjeɕonts] СУЩ. м.

1. miesiąc (część roku):

miesiąc

Monat м.

miesiąc kalendarzowy

Kalendermonat м.

miodowy miesiąc

Flitterwochen мн.

w tym miesiącu

in diesem Monat

za miesiąc

in einem Monat

za trzy miesiące

in drei Monaten

w przyszłym/ubiegłym miesiącu

im nächsten/letzten [o. vorigen] Monat

co miesiąc

jeden Monat

co trzy miesiące

alle drei Monate

miesiącami

monatelang

być w piątym miesiącu [ciąży]

im fünften Monat [schwanger]sein

popamiętać ruski miesiąc

sich вин. an etw unangenehm erinnern

2. miesiąc przest, высок. (księżyc):

miesiąc

Mond м.

mieść <miecie; прош. вр. mieć> [mjeɕtɕ] ГЛ. перех., неперех. (rzucać czymś drobnym)

mieść

fegen

mieść

blasen

mięso <род. ‑sa, мн. ‑sa, род. мн. mięs> [mjew̃so] СУЩ. ср.

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch ср.

mięso armatnie

Kanonenfutter ср. уничиж. разг.

rzucać mięsem разг.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem разг.

fluchen

rzucać mięsem разг.

vom Leder ziehen

2. mięso МЕД.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe ср.

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsak <род. ‑a, мн. ‑i> [mjew̃sak] СУЩ. м. МЕД.

mięsak (nowotwór)

Sarkom ср.

mięsko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [mjew̃sko] СУЩ. ср. разг.

mięsko уменьш. od mięso

Смотри также mięso

mięso <род. ‑sa, мн. ‑sa, род. мн. mięs> [mjew̃so] СУЩ. ср.

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch ср.

mięso armatnie

Kanonenfutter ср. уничиж. разг.

rzucać mięsem разг.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem разг.

fluchen

rzucać mięsem разг.

vom Leder ziehen

2. mięso МЕД.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe ср.

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsny [mjew̃snɨ] ПРИЛ.

mięsny

Fleisch-

sklep mięsny

Fleischerei ж.

sklep mięsny

Metzgerei ж.

idę do mięsnego разг.

ich gehe zum Fleischer разг.

I . mierny [mjernɨ] ПРИЛ. высок.

mierny

mittelmäßig

II . mierny <род. ‑nego, мн. ‑ne> [mjernɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. (ocena)

mierny

mangelhaft

dostać mierny z odpowiedzi

ein „mangelhaft” für die Antworten bekommen

mienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [mjeɲe] СУЩ. ср. высок.

mienie

Gut ср.

mienie

Habe ж.

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome ЮРИД.

nicht bewegliches Gut

miech <род. ‑a, мн. ‑y> [mjex] СУЩ. м.

1. miech ТЕХН.:

miech

Blasebalg м.

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech ФОТО.:

miech

Balgen м.

miecz <род. ‑a, мн. ‑e> [mjetʃ] СУЩ. м.

1. miecz (broń):

miecz

Schwert ср.

miecz rycerski

Ritterschwert ср.

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide перенос.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert ср.

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie посл.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken м.

miecz

Kopfband ср.

miecz

Wickelband ср.

miecz

Bug м.

3. miecz МОР.:

miecz

Schwert ср.

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

miedź <род. ‑edzi, мн. отсут. > [mjetɕ] СУЩ. ж. ХИМ.

miedź

Kupfer ср.

miedza <род. ‑dzy, мн. ‑dze> [mjedza] СУЩ. ж.

miedza

Feldrain м.

Выражения:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

Смотри также mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli св. ze‑> [mletɕ] ГЛ. перех.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] ГЛ. неперех.

mleć ozorem [lub językiem] разг.

plappern разг.

I . mienić <mieni; прош. вр. mień> [mjeɲitɕ] ГЛ. перех. (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; прош. вр. mień> [mjeɲitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich вин. für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock м. nimmt die Farben eines Regenbogens an