Переводы „pochopením“ в словаре польско » немецкий

pochopnie [poxopɲe] НАРЕЧ. высок.

pochopnie

voreilig

pochopnie

übereilt

pochopnie

vorschnell

działać pochopnie

übereilt handeln

pochopnie podejmowane decyzje

voreilig Entscheidungen treffen [o. fällen]

pochodzenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [poxodzeɲe] СУЩ. ср.

1. pochodzenie (rodowód):

pochodzenie

Herkunft ж.

pochodzenie

Ursprung м.

pochodzenie

Abstammung ж.

Amerykanin polskiego pochodzenia

Amerikaner polnischer Abstammung

pochodzenie chłopskie/robotnicze

bäuerlicher/proletarischer Abstammung

pochodzenie społeczne SOCJOL

gesellschaftliche Herkunft

pochodzenie z małżeństwa/ze związku pozamałżeńskiego

eheliche/nichteheliche Abstammung

z pochodzenia Polak

gebürtiger Pole м.

z pochodzenia Polak

Pole von Herkunft

pochodzenie tej nazwy nie jest bliżej znane

die Herkunft [o. der Ursprung м. ] dieses Namens ist nicht näher bekannt

2. pochodzenie (źródło):

pochodzenie

Ursprung м.

pochodzenie

Quelle ж.

pochodzenie informacji

Informationsquelle ж.

pochodzenie środków ФИНАНС.

Herkunft ж. der Mittel

pochodzenie środków ФИНАНС.

Finanzquelle ж.

pochopny [poxopnɨ] ПРИЛ. высок.

pochopny sąd:

pochopny

voreilig

pochopny

unüberlegt

wyciągać z czegoś pochopne wnioski

aus etw дат. voreilige Schlüsse ziehen

pochodnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [poxodɲa] СУЩ. ж. высок.

pochodnia

Fackel ж.

zapalić pochodnię

eine Fackel anzünden

Выражения:

żywa pochodnia

lebende Fackel

pochopność <род. ‑ści, мн. отсут. > [poxopnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок. (decyzji)

pochopność

Voreiligkeit ж.

pochopność w ocenianiu

Voreiligkeit beim Urteilen ср.

pochodny [poxodnɨ] ПРИЛ.

1. pochodny высок. (wtórny):

pochodny kolor

Misch-

pochodny formacja, wyraz

abgeleitet

2. pochodny ФИНАНС.:

instrumenty pochodne

derivative Finanzinstrumente ntpl

instrumenty pochodne

Derivate ntpl

3. pochodny ЮРИД.:

nabycie własności w sposób pochodny

derivativer Eigentumserwerb м.

pochodna <род. ‑nej, мн. ‑ne> [poxodna] СУЩ. ж. субстант. прилаг. МАТЕМ.

pochodna funkcji

Ableitung ж. einer Funktion

pochodzić¹ <‑dzi> [poxodʑitɕ] ГЛ. неперех.

1. pochodzić (wywodzić się):

pochodzę z Polski/bogatej rodziny

ich komme aus Polen/aus einer reichen Familie

pochodzić od kogoś/czegoś (gatunek)

von jdm/etw abstammen

z którego wieku pochodzi ta waza?

aus welchem Jahrhundert stammt diese Vase?

pochodzić od czegoś (wyraz)

von etw kommen

pochodzić od czegoś (wyraz)

sich вин. von etw herleiten

2. pochodzić (mieć źródło):

te informacje pochodzą ze sprawdzonego źródła

diese Informationen ж. мн. stammen aus einer überprüften Quelle

skąd pochodzą te pieniądze?

woher stammt [o. kommt] dieses Geld ср. ?

3. pochodzić (być spowodowanym):

ból pleców może pochodzić od długiego siedzenia

die Rückenschmerzen м. мн. kommen vielleicht vom langen Sitzen

pochlebiać <‑ia> [poxlebjatɕ], pochlebić [poxlebitɕ] ГЛ. неперех. св. высок.

1. pochlebiać (przesadnie chwalić):

pochlebiać komuś

jdm schmeicheln

pochlebia mi, że...

es schmeichelt mir, dass ...

2. pochlebiać (uznawać coś za swoją zaletę):

pochlebiam sobie, że...

ich schmeichle mir, dass ...