Переводы „udziałowca“ в словаре польско » немецкий

udziałowy [udʑawovɨ] ПРИЛ.

udziałowy ЮРИД., EKON

Anteils-

udziałowy ЮРИД., EKON

Beteiligungs-

fundusz udziałowy

Beteiligungsfond м.

udziałowiec <род. ‑wca, мн. ‑wcy> [udʑawovjets] СУЩ. м.

udziałowiec ЮРИД., EKON

Teilhaber(in) м. (ж.)

udziałowiec ЮРИД., EKON

Anteilseigner(in) м. (ж.)

działowy¹ [dʑawovɨ] ПРИЛ.

1. działowy (obejmujący gałąź wiedzy):

struktura działowa produkcji

Abteilungsstruktur ж. [in] der Produktion

2. działowy (dotyczący podziału czasopisma na działy):

strona działowa

Sektionsseite ж.

3. działowy (oddzielający):

ścianka działowa

[dünne] Trennwand ж.

4. działowy ЮРИД. (dotyczących działów majątkowych):

akt działowy

Anteilschein м.

oddziałowa [oddʑawova] СУЩ. м.

oddziałowa → oddziałowy

Смотри также oddziałowy , oddziałowy

oddziałowy² (-wa) <род. ‑wego, мн. ‑wi> [oddʑawovɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг. разг.

1. oddziałowy ВОЕН. (dowódca oddziału wojskowego):

oddziałowy (-wa)

Abteilungsführer м.

2. oddziałowy (kierownik oddziału):

oddziałowy (-wa)

Abteilungsvorsteher м.

oddziałowy (-wa)

Abteilungschef м.

3. oddziałowy (kierownik pielęgniarek i pielęgniarzy):

oddziałowy (-wa)

Stationsleiter(in) м. (ж.)

oddziałowy¹ [oddʑawovɨ] ПРИЛ.

siostra oddziałowa МЕД.

Stationsschwester ж.

siostra oddziałowa МЕД.

Abteilungsschwester ж.

dowódca oddziałowy ВОЕН.

Abteilungsführer м.

zwiadowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zvjadoftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp ВОЕН.

zwiadowca

Kundschafter(in) м. (ж.)

zwiadowca

Aufklärer(in) м. (ж.)

wywiadowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [vɨvjadoftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp ПОЛИТ.

wywiadowca

Geheim[dienst]agent(in) м. (ж.)

zawiadowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zavjadoftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

zawiadowca [stacji]

Bahnhofsvorsteher(in) м. (ж.)

I . udzielać <‑la> [udʑelatɕ], udzielić [udʑelitɕ] св. ГЛ. перех. (przyznawać, udostępniać)

udzielać komuś głosu

jdm das Wort erteilen

udzielam panu głosu

Sie haben das Wort

udzielać komuś kredytu

jdm [einen] Kredit gewähren [o. einräumen]

udzielać ślubu

trauen

udzielać wskazówek/wyjaśnień

Hinweise/Erläuterungen geben

udzielić komuś azylu

jdm Asyl gewähren

papież udzielił mu audiencji

der Papst м. gewährte ihm eine Audienz

zarządowi udzielono absolutorium

der Vorstand м. wurde entlastet

II . udzielać <‑la> [udʑelatɕ], udzielić [udʑelitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. udzielać обыч. нсв. (być aktywnym):

udzielać się towarzysko

am gesellschaftlichen Leben teilnehmen

2. udzielać (przechodzić z jednej osoby na inne):

udzielać się komuś (nastrój, zdenerwowanie)

sich вин. jdm mitteilen высок.

udziobać <‑bie; прош. вр. udziob [lub udziób]> [udʑobatɕ] ГЛ. перех. св. разг.

1. udziobać (oddzielić coś od czegoś dziobiąc):

kruk udziobał kawałek sera

der Rabe м. hat ein Stückchen Käse abgepickt

2. udziobać (uszczypnąć dziobem):

gęś udziobała ją w nogę

eine Gans ж. hat sie ins Bein gezwackt разг.

udział <род. ‑u, мн. ‑y> [udʑaw] СУЩ. м.

1. udział (uczestnictwo):

udział

Teilnahme ж.

udział

Beteiligung ж.

brać udział w czymś

an etw дат. teilnehmen

Anna brała udział w olimpiadzie ekologicznej

Anna ж. nahm an der Ökologieolympiade teil

2. udział обыч. мн.:

udział ЮРИД., EKON

Anteile м. мн.

udział ЮРИД., EKON

Beteiligung ж.

mieć udziały w spółce

Anteile an einer Gesellschaft haben

mieć udziały w spółce

an einer Gesellschaft beteiligt sein

pierwotna wartość udziału

der ursprüngliche Wert м. der Anteile

udział większościowy/mniejszościowy

Mehrheits-/Minderheitsbeteiligung ж.

zdobyć udziały w rynku

Marktanteile gewinnen

przypadać komuś w udziale

jdm zuteil werden

oddziałowy¹ [oddʑawovɨ] ПРИЛ.

siostra oddziałowa МЕД.

Stationsschwester ж.

siostra oddziałowa МЕД.

Abteilungsschwester ж.

dowódca oddziałowy ВОЕН.

Abteilungsführer м.

wydziałowy [vɨdʑawovɨ] ПРИЛ. АДМИН.

wydziałowy

Abteilungs-

wydziałowy

Fakultäts-

budżet wydziałowy

Budget ср. der Abteilung

kierowca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [kjeroftsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

kierowca

[Auto]fahrer(in) м. (ж.)

kierowca wyścigowy

Rennfahrer м.

Выражения:

niedzielny kierowca шутл. разг.

Sonntagsfahrer м.

naśladowca (-czyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [naɕladoftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

naśladowca (-czyni)

Nachahmer(in) м. (ж.)

naśladowca (-czyni)

Imitator(in) м. (ж.)

naśladowca (-czyni)

Anhänger(in) м. (ж.)

naśladowca (-czyni) t. KRIMI

Nachahmungstäter(in) м. (ж.)

naśladowca kogoś/czegoś

Imitator von jdm/etw

wykładowca СУЩ.

Статья, составленная пользователем

wykładowca м.

Lehrbeauftragte(r) м. и ж.