Переводы „wlepił“ в словаре польско » немецкий

wlepiać <‑ia> [vlepjatɕ], wlepić [vlepitɕ] ГЛ. перех. св.

1. wlepiać (wklejać):

wlepiać coś do czegoś

etw in etw вин. [hin]einkleben

wlepiać w kogoś wzrok разг.

jdn anstarren [o. anglotzen разг. ]

2. wlepiać разг. (obciążać):

wlepić komuś mandat/karę

jdm einen Strafzettel/eine Strafe aufbrummen [o. verpassen] разг.

wylepiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [vɨlepjatɕ], wylepić [vɨlepitɕ] ГЛ. перех. св.

wylepiać

auskleben

wylepiać blachę ciastem

den Teig auf dem Backblech ausrollen

I . lepić <‑pi; прош. вр. lep> [lepitɕ] ГЛ. перех.

1. lepić < св. u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią посл.

nichts ist unmöglich

2. lepić < св. z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; прош. вр. lep> [lepitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd ср. starrt vor Dreck разг.

2. lepić < св. przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw дат. kleben

lepić się do czegoś

haften

lepik <род. ‑u, мн. ‑i> [lepik] СУЩ. м. ТЕХН.

lepik

[Teer]klebemasse ж.

ślepić <ślepi; прош. вр. ślep> [ɕlepitɕ] ГЛ. неперех. разг.

ślepić (wysilać wzrok):

ślepić

glotzen разг.

ślepić

starren

ślepić w ścianę

an die Wand starren

Выражения:

ślepić nad czymś

über etw дат. hocken

ślepia <род. мн. ‑piów> [ɕlepja] СУЩ. мн.

1. ślepia высок. (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher м. мн.

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia разг. (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl разг.

ślepia

Glupschaugen ntpl разг.

Выражения:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia разг.

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen разг.

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit разг.

die Augen fielen jdm aus dem Kopf разг.

przewracać do kogoś ślepiami разг.

jdm schöne Augen machen

ulepić [ulepitɕ]

ulepić св. od lepić

Смотри также lepić

I . lepić <‑pi; прош. вр. lep> [lepitɕ] ГЛ. перех.

1. lepić < св. u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią посл.

nichts ist unmöglich

2. lepić < св. z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; прош. вр. lep> [lepitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd ср. starrt vor Dreck разг.

2. lepić < св. przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw дат. kleben

lepić się do czegoś

haften

I . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] св. ГЛ. перех.

zlepiać

zusammenkleben

zlepiać

zusammenleimen

zlepiać

zusammenkleistern разг.

II . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

zlepiać

zusammenkleben

ślepie [ɕlepje] СУЩ.

ślepie sg < род. ед. ‑a> → ślepia

Смотри также ślepia

ślepia <род. мн. ‑piów> [ɕlepja] СУЩ. мн.

1. ślepia высок. (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher м. мн.

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia разг. (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl разг.

ślepia

Glupschaugen ntpl разг.

Выражения:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia разг.

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen разг.

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit разг.

die Augen fielen jdm aus dem Kopf разг.

przewracać do kogoś ślepiami разг.

jdm schöne Augen machen

wlecieć [vletɕetɕ]

wlecieć св. od wlatywać

Смотри также wlatywać

wlatywać <‑tuje; св. wlecieć> [vlatɨvatɕ] ГЛ. неперех.

1. wlatywać:

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hineinfliegen

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hereinfliegen

wlatywać (dym)

[von draußen] hereinkommen

pieczone gołąbki nie wlecą same do gąbki посл.

die gebratenen Tauben ж. мн. fliegen einem nicht in den Mund посл.

2. wlatywać разг. (wpadać na):

wlatywać na kogoś/coś

gegen jdn/etw laufen

wlatywać na kogoś/coś

in jdn/etw hineinrennen

dolepiać <‑ia; прош. вр. ‑iaj> [dolepjatɕ], dolepić [dolepitɕ] ГЛ. перех. св.

dolepiać

dazukleben

dolepiać

ankleben

dolepiać znaczek na pocztówkę

die Briefmarke auf die Postkarte kleben

nalepiać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [nalepjatɕ], nalepić [nalepitɕ] ГЛ. перех. св.

1. nalepiać (przymocować):

nalepiać coś na coś

etw an etw вин. [an]kleben

nalepiać coś na coś

etw auf etw вин. [auf]kleben

2. nalepiać только св. (ulepić):

nalepić czegoś

viel von etw kneten [o. formen]

nalepiła się pączków w tłusty czwartek

am schmutzigen Donnerstag hat sie viele Berliner geformt

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] св. ГЛ. перех.

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger м. мн. sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw дат. kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw дат. eng anliegen

I . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] св. ГЛ. перех.

odlepiać

[los]lösen

II . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

odlepiać

sich вин. [los]lösen

oślepić [oɕlepitɕ]

oślepić св. od oślepiać

Смотри также oślepiać

oślepiać <‑ia; св. oślepić> [oɕlepjatɕ] ГЛ. перех.

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

oślepiać

blenden

2. oślepiać (razić):

oślepiać kogoś czymś

jdn mit etw blenden

3. oślepiać перенос. (zaślepiać):

oślepiać

blind machen

oślepiać

verblenden

sklepik <род. ‑u, мн. ‑i> [sklepik] СУЩ. м. (mały sklep)

sklepik

Lädchen ср.

sklepik

Tante-Emma-Laden м. разг.

ślepiec¹ <род. ‑pca, мн. ‑pcy> [ɕlepjets] СУЩ. м.

ślepiec

Blinde(r) mf

zalepiać <‑ia> [zalepjatɕ], zalepić [zalepitɕ] ГЛ. перех. св.

zalepiać kopertę

zukleben

zalepiać dziurę

verkleben