Переводы „schwycił“ в словаре немецко » польский

schwe̱feln ГЛ. перех. ХИМ.

schwefeln

siarkować

Schwä̱bin <‑, ‑nen> [ˈʃvɛːbɪn] СУЩ. ж.

Schwäbin → Schwabe

Смотри также Schwabe

Schwa̱be (Schwä̱bin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈʃvaːbə] СУЩ. м. (ж.)

Schwabe (Schwä̱bin)

Szwab(ka) м. (ж.)

Schwạ̈che¹ <‑, мн. отсут. > [ˈʃvɛçə] СУЩ. ж.

1. Schwäche (mangelnde Kraft/Stärke):

Schwäche

słabość ж.

die militärische Schwäche des Gegners

militarna słabość przeciwnika

2. Schwäche МЕД.:

Schwäche (Unwohlsein)

osłabienie ср.

Schwäche (Gebrechlichkeit)

niedołęstwo ср.

3. Schwäche (geringe Kraft, Vorliebe):

Schwäche

słabość ж.

Schwäche

słabostka ж.

eine Schwäche für jdn/etw haben

mieć słabość do kogoś/czegoś

schwa̱nen [ˈʃvaːnən] ГЛ. неперех. разг.

jdm schwant etw

ktoś przeczuwa coś

mir schwant nichts Gutes

mam złe przeczucia

schwe̱ben [ˈʃveːbən] ГЛ. неперех.

1. schweben +sein:

schweben (gleitend fliegen) (Mensch, Vogel, Ballon)

unosić się

schweben (Wolke)

płynąć

2. schweben +sein (herabsinken):

zu Boden schweben

opadać [св. opaść] na ziemię

3. schweben +haben:

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

toczyć się

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

być w toku

in ein schwebendes Verfahren eingreifen

interweniować w toczącym się postępowaniu sądowym

4. schweben +haben (an einem Seil):

schweben

unosić się

schweben

wisieć

in Gefahr schweben fig

znajdować się [lub być] w niebezpieczeństwie

er schwebt in Lebensgefahr fig

on znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie

Schwe̱din <‑, ‑nen> СУЩ. ж.

Schwedin → Schwede

Смотри также Schwede

Schwe̱de (Schwe̱din) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈʃveːdə] СУЩ. м. (ж.)

Schwede (Schwe̱din)

Szwed(ka) м. (ж.)

Schwe̱fel <‑s, мн. отсут. > [ˈʃveːfəl] СУЩ. м. ХИМ.

Schwefel

siarka ж.

schwe̱len [ˈʃveːlən] ГЛ. неперех.

1. schwelen (brennen):

schwelen

tlić się

2. schwelen fig высок. (Hass):

schwelen

tlić się fig

Schwe̱röl <‑s, ‑e> СУЩ. ср.

Schweröl

olej м. ciężki

schwịllt [ʃvɪlt] ГЛ. неперех.

schwillt 3. pers präs von schwellen

Смотри также schwellen , schwellen

schwẹllen² [ˈʃvɛlən] ГЛ. перех.

1. schwellen высок. (blähen):

schwellen

nadymać [св. nadąć ]разг.

schwellen

wydymać [св. wydąć]

2. schwellen швейц. (weich kochen):

schwellen

gotować [св. u‑] na miękko

schwẹllen¹ <schwillt, schwoll, geschwollen> [ˈʃvɛlən] ГЛ. неперех. +sein

schwellen МЕД.:

schwellen

nabrzmieć

Выражения:

ihm schwillt der Kamm разг. (er wird übermütig)

on puszy się jak paw м.

ihm schwillt der Kamm (er wird zornig)

krew ж. go zalewa разг.

schwo̱fen [ˈʃvoːfən] ГЛ. неперех. разг.

schwofen

tańczyć

I . schwö̱ren <schwört, schwor, geschworen> [ˈʃvøːrən] ГЛ. неперех.

1. schwören (einen Eid ablegen):

schwören

przysięgać [св. przysiąc]

2. schwören (überzeugt sein von):

auf jdn/etw schwören

przysięgać [св. przysiąc] na kogoś/coś

sie schwor auf die Bibel

przysięgła na Biblię

ich schwöre es dir bei meiner Ehre

klnę się na honor

3. schwören (beschwören, versichern):

ich hätte schwören können, dass ...

mógłbym przysiąc, że...

II . schwö̱ren <schwört, schwor, geschworen> [ˈʃvøːrən] ГЛ. перех.

1. schwören (einen Schwur leisten):

einen Eid schwören

składać [св. złożyć] przysięgę

einen Meineid schwören

popełniać [св. popełnić] krzywoprzysięstwo

einen Meineid schwören

krzywoprzysięgać [св. krzywoprzysięgnąć ]высок.

sich дат. Treue schwören

przysięgać sobie wierność

2. schwören (geloben):

jdm etw schwören

ślubować komuś coś

3. schwören (fest versichern):

[jdm] schwören etw zu tun

ręczyć [komuś], że się coś zrobi

ich habe mir geschworen, dort nie wieder hinzugehen

obiecałem sobie, że już nigdy tam nie pójdę