Переводы „skleił“ в словаре немецко » польский

I . ste̱i̱l [ʃtaɪl] ПРИЛ.

1. steil (stark abfallend):

steil Abhang, Klippe, Straße

stromy

steil Abhang, Klippe, Straße

spadzisty

steil eine steile Treppe

strome schody мн.

2. steil fig (blitzschnell):

steil Karriere

błyskawiczny

3. steil разг. (imponierend):

steil

ekstra разг.

steil

super разг.

II . ste̱i̱l [ʃtaɪl] НАРЕЧ. (stark abfallend)

steil ansteigen, abfallen

stromo

I . kle̱i̱n [klaɪn] ПРИЛ.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka ж.

die Hose ist ihm zu klein

spodnie мн. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna м.

kleiner werden

maleć [св. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [св. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat м.

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę разг.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch м.

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło ср.

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen посл.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] НАРЕЧ.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [св. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen разг.

robić [св. z‑] siusiu разг.

Выражения:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben разг.

praca ж. zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen разг. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera разг.

klein beigeben

spuszczać [св. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [св. dać] za wygraną

I . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] ПРИЛ. высок.

skurril Person, Plan:

skurril

dziwaczny

II . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] НАРЕЧ. высок.

skurril aussehen:

skurril

dziwacznie

Pfe̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [pfaɪl] СУЩ. м.

1. Pfeil (Geschoss):

Pfeil

strzała ж.

mit Pfeil und Bogen

ze strzałą i łukiem

wie ein Pfeil высок.

jak strzała

alle [seine] Pfeile verschossen haben

wyczerpać już wszystkie środki

2. Pfeil (Zeichen, Wegweiser):

Pfeil

strzałka ж.

3. Pfeil ИНФОРМ.:

Pfeil

strzałka ж.

Pfeil ab [o. nach unten]/auf [o. nach oben]

strzałka w dół/górę

Abte̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [ap​ˈtaɪl, ˈ--] СУЩ. ср. (im Zug)

Abteil

przedział м.

Ạnteil¹ <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м. (Teil, Beteiligung)

Anteil [an etw дат.]

udział м. [w czymś]

Anteil an etw дат. haben

mieć w czymś udział

Ụnheil <‑s, мн. отсут. > [ˈʊnhaɪl] СУЩ. ср. высок.

Unheil

szkoda ж.

Unheil anrichten разг. (Person)

nawarzyć [sobie] piwa разг.

viel Unheil anrichten разг. (Vulkan, Orkan)

wyrządzić wielkie szkody

Ụrteil <‑s, ‑e> [ˈʊrtaɪl] СУЩ. ср.

1. Urteil ЮРИД.:

Urteil

wyrok м.

ein Urteil fällen

wydać wyrok

rechtskräftiges Urteil

prawomocny wyrok

das Urteil verkünden

ogłaszać [св. ogłosić] wyrok

das Urteil über jdn sprechen

wydawać [св. wydać] wyrok na kogoś

2. Urteil (Meinung):

Urteil

[o]sąd м.

Urteil

opinia ж.

ein Urteil [über jdn/etw] fällen

wydać sąd [o kimś/czymś]

sich дат. ein Urteil [über etw вин.] erlauben

pozwalać [св. pozwolić] sobie na osąd [w jakiejś sprawie]

nach meinem Urteil

w mojej opinii

sich дат. ein Urteil über jdn/etw bilden

wyrabiać [св. wyrobić] sobie opinię o kimś/czymś

zute̱i̱l [tsu​ˈtaɪl] НАРЕЧ. высок.

etw wird jdm zuteil (Schicksal)

coś spotyka kogoś [lub przypada komuś w udziale]

mir wurde die Ehre zuteil, ...

spotkał mnie zaszczyt м. ...

jdm etw zuteil werden lassen

udzielać [св. udzielić] komuś czegoś

den Kindern eine gute Erziehung zuteil werden lassen

zapewniać [св. zapewnić] dzieciom dobre wychowanie

Kle̱i̱e <‑, мн. отсут. > [ˈklaɪə] СУЩ. ж.

Kleie

otręby мн.

Kle̱i̱d <‑[e]s, ‑er> [klaɪt] СУЩ. ср.

1. Kleid (Kleidungsstück):

Kleid

sukienka ж.

Kleid

suknia ж.

2. Kleid мн. (Kleidung):

Kleid

ubranie ср.

Kleid

rzeczy ж. мн.

sich дат./jdm die Kleider vom Leib reißen

zdzierać [св. zedrzeć] ubranie z siebie/kogoś

Kleider machen Leute посл.

jak cię widzą, tak cię piszą посл.