Переводы „umreifen“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

ụmgreifen* ГЛ. перех. irr

1. umgreifen (mit der Hand):

umgreifen

uchwytać [св. chwycić]

2. umgreifen fig (umfassen):

umgreifen

obejmować [св. objąć]

umre̱i̱ßen*¹ [ʊm​ˈraɪsən] ГЛ. перех. irr

umreißen Situation:

umreißen

nakreślać [св. nakreślić]

er konnte die Probleme nur kurz umreißen

udało mu się tylko pokrótce nakreślić problemy

Ạrmreif <‑[e]s, ‑e> СУЩ. м., Ạrmreifen СУЩ. м. <‑s, ‑>

Armreif

bransoletka ж.

a̱u̱s|reifen ГЛ. неперех. +sein

ausreifen

dojrzewać [св. dojrzeć]

zu̱|greifen ГЛ. неперех. irr

1. zugreifen (zupacken):

zugreifen

chwytać [св. chwycić]

2. zugreifen (sich bedienen):

zugreifen

częstować [св. po‑] się

greifen Sie bitte zu!

proszę się częstować!

3. zugreifen (ein Angebot wahrnehmen):

bei einer Gelegenheit sofort zugreifen

natychmiast korzystać [св. s‑] z okazji

4. zugreifen ИНФОРМ.:

auf etw вин. zugreifen Daten

mieć dostęp do czegoś

auf etw вин. zugreifen Tabellen

odwoływać [св. odwołać] się do czegoś

ụm|rennen ГЛ. перех. irr

jdn/etw umrennen

przewracać [св. przewrócić] kogoś/coś [biegnąc]

berei̱fen* ГЛ. перех. АВТО.

bereifen

zakładać [св. założyć] opony

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. перех.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [св. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk м. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód м. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk м. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [св. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] ГЛ. неперех. +sein высок. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren высок.

Stre̱i̱fen <‑s, ‑> СУЩ. м.

1. Streifen:

Streifen (schmale Linie)

pasek м.

Streifen (breite Linie)

pas м.

Streifen (am Himmel)

smuga ж.

2. Streifen (Striemen):

Streifen

pręga ж.

3. Streifen (Stoffstreifen):

Streifen

pasek м.

Fleisch in Streifen schneiden

kroić [св. po‑] mięso w paski

4. Streifen разг. (Film):

Streifen

film м.