Переводы „bogacenie“ в словаре польско » немецкий

wzbogacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [vzbogatseɲe] СУЩ. ср. ЮРИД.

niesłuszne wzbogacenie

unrechtmäßige [o. ungerechtfertigte] Bereicherung ж.

rogowacenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [rogovatseɲe] СУЩ. ср. МЕД.

rogowacenie

Verhornung ж.

stracenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [stratseɲe] СУЩ. ср.

1. stracenie мн. отсут. (utrata):

stracenie

Verlust м.

nie mieć nic do stracenia

nichts zu verlieren haben

nie mieć chwili do stracenia

keine Zeit zu verlieren haben

2. stracenie (egzekucja):

stracenie

Hinrichtung ж.

miejsce stracenia

Richtstätte ж.

miejsce stracenia

Richtplatz м.

miejsce stracenia

Richtstatt ж. przest

zrogowacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zrogovatseɲe] СУЩ. ср.

zrogowacenie

Verhornung ж.

zrogowacenie skóry

Hautverhornung ж.

I . bogacić <‑ci; прош. вр. bogać> [bogatɕitɕ] ГЛ. перех. (doskonalić)

bogacić wiedzę, słownictwo

bereichern

bogacić wiedzę, słownictwo

vervollkommnen

II . bogacić <‑ci; прош. вр. bogać> [bogatɕitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. bogacić (stawać się bogatym):

bogacić

reich werden

bogacić

sich вин. bereichern

bogacić się na czymś

sich вин. an etw дат. bereichern

2. bogacić (doskonalić się):

bogacić się w doświadczenia

an Erfahrungen reich werden

polecenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [poletseɲe] СУЩ. ср.

1. polecenie (rozkaz):

polecenie

Anordnung ж.

polecenie

Anweisung ж.

2. polecenie (rekomendacja):

polecenie

Empfehlung ж.

polecenie

Referenz ж.

z czyjegoś polecenia

auf jds Empfehlung

3. polecenie ЮРИД.:

polecenie

Auflage ж.

polecenie zmieniające

modifizierende Auflage

4. polecenie ИНФОРМ.:

polecenie

Befehl м.

polecenie

Anweisung ж.

polecenie

Auftrag м.

polecenie

Aufforderung ж.

polecenie

Kommando ср.

polecenie drukowania

Druckauftrag м.

polecenie makra

Makrobefehl м.

polecenie programowe/konfiguracyjne

Programm-/Konfiguriationsbefehl м.

polecenie rozpoczynające się od znaku kropki

Punktbefehl м.

polecenie wprowadzenia danych

Eingabeaufforderung ж.

polecenie z klawiatury

Tastaturbefehl м.

sterowany poleceniami

kommandoorientiert

wykonać polecenie

einen Befehl ausführen

podscenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [potstseɲe] СУЩ. ср. ТЕАТР.

podscenie

Orchesterraum м.

zatracenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zatratseɲe] СУЩ. ср.

zatracenie высок.:

zatracenie

Verlieren ср.

Выражения:

iść na zatracenie

ins Verderben rennen

ochwacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [oxfatseɲe] СУЩ. ср. (efekt choroby koni)

ochwacenie

Hufentzündung ж.

potrącenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [potrontseɲe] СУЩ. ср. (odliczona suma)

potrącenie

Abzug м.

potrącenie

Abrechnung ж.

potrącenie

Aufrechnung ж.

złożyć wobec kogoś oświadczenie o potrąceniu ЮРИД.

gegenüber jdm die Aufrechnung erklären

potrącenie wzajemne ЮРИД.

Gegenaufrechnung ж.

zlodowacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zlodovatseɲe] СУЩ. ср. ГЕО.

zlodowacenie

Vereisung ж.

zlodowacenie

Vergletscherung ж.

zrakowacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zrakovatseɲe] СУЩ. ср.

zrakowacenie БОТАН., МЕД.

Karzinoze ж.

zserowacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [sserovatseɲe] СУЩ. ср. МЕД.

zserowacenie

Verkäsung ж.

zbliznowacenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zbliznovatseɲe] СУЩ. ср. МЕД.

zbliznowacenie (w tkankach, błonach śluzowych)

Narbe ж.

bogactwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [bogatstfo] СУЩ. ср.

1. bogactwo (zamożność):

bogactwo

Reichtum м.

2. bogactwo (majątek):

bogactwo

Vermögen ср.

bogactwa naturalne

Bodenschätze мн.

3. bogactwo мн. отсут. (obfitość):

bogactwo

Vielfalt ж.

bogactwo

Pracht ж.

bogactwo

Reichtum м.

bogactwo barw

Farbenreichtum м.

bogactwo barw

Farbenpracht ж.

bogactwo języka

Reichtum der Sprache

wtrącenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [ftrontseɲe] СУЩ. ср. ЛИНГВ.

wtrącenie

Einschub м.

wtrącenie

Parenthese ж.

wtrącenie

Schaltsatz м.

bogacz(ka) <род. ‑a, мн. ‑e> [bogatʃ] СУЩ. м.(ж.)

bogacz(ka)

Reiche(r) mf

zascenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zastseɲe] СУЩ. ср. ТЕАТР.

zascenie

Hinterbühne ж.

zlecenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zletseɲe] СУЩ. ср.

zlecenie

Auftrag м.

zlecenie

Bestellung ж.

zlecenie pracy

Arbeitsauftrag м.

ustne zlecenie

mündlicher Auftrag

dać komuś zlecenie

jdn beauftragen

dać komuś zlecenie

jdm einen Auftrag erteilen

otrzymać zlecenie

einen Auftrag bekommen

prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia

Geschäftsführung ж. ohne Auftrag

wypowiedzenie [lub odwołanie] zlecenia

Kündigung ж. [o. Widerruf м. ] des Auftrages

Bogatynia СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Bogatynia ж.

Reichenau ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W kwestii gospodarki opowiadał się po stronie leseferyzmu, bogacenie się jednostek uznawał za przejaw dobrobytu ogółu.

pl.wikipedia.org

Bogacenie się mieszkańców widocznie było w działaniach miejscowych władz.

pl.wikipedia.org

Nos lwa to symbol inteligencji, a jego przednie łapy to praworządne bogacenie się.

pl.wikipedia.org

Jako że kalwinizm stał się ideologią burżuazji oraz części szlachty i mieszczaństwa aktywnego ekonomicznie – gminy były nastawione na handel oraz bogacenie się.

pl.wikipedia.org