Переводы „odwonić“ в словаре польско » немецкий

I . odwodniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] св. ГЛ. перех.

1. odwodniać ТЕХН. (osuszać):

odwodniać ziemię, grunty

entwässern

2. odwodniać ХИМ.:

odwodniać

anhydrisieren

3. odwodniać МЕД.:

odwodniać

entwässern

II . odwodniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [odvodɲatɕ], odwodnić [odvodɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. МЕД.

odwodniać

entwässert werden

odwodniać

Flüssigkeit verlieren

odwozić <‑zi; св. odwieźć> [odvoʑitɕ] ГЛ. перех.

1. odwozić (wieźć dokądś):

odwozić

hinbringen

2. odwozić (wieźć, by oddać):

odwozić

zurückbringen

odgonić [odgoɲitɕ]

odgonić св. od odganiać

Смотри также odganiać

odganiać <‑ia; св. odgonić [lub odegnać]> [odgaɲatɕ] ГЛ. перех.

odganiać

wegjagen

odganiać

fortjagen

odganiać psa od stołu

den Hund vom Tisch wegjagen

Выражения:

i kijem go nie odgoni

er ist nicht loszuwerden

odwalać <‑la> [odvalatɕ], odwalić [odvalitɕ] ГЛ. перех. св.

1. odwalać (odrzucać):

odwalać gruz, głaz

wegwälzen

odwalić kitę

abkratzen разг.

odwalić kitę

den Löffel abgeben разг.

2. odwalać разг. (robić coś):

odwaliliśmy kawał roboty

wir haben ganze [o. gründliche] Arbeit geleistet

3. odwalać разг. (robić coś w pośpiechu, byle jak):

odwalać

hinhauen разг.

odwalać

schlampig [o. schlud[e]rig] ausführen разг.

odwołać [odvowatɕ]

odwołać св. od odwoływać

Смотри также odwoływać

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

abberufen

list odwołujący

Abberufungsschreiben ср.

list odwołujący

Avocatorium ср. przest м.

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

widerrufen

odwoływać spotkanie

absagen

odwoływać alarm

entwarnen

odwoływać obietnicę, słowa

zurücknehmen

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

dzwonić <‑ni; св. za‑> [dzvoɲitɕ] ГЛ. неперех.

1. dzwonić (bić w dzwon):

dzwonić

läuten

dzwonić na mszę

zur Messe läuten

słyszał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele посл.

er hat die Glocke läuten hören, weiß aber nicht, wo sie hängt

2. dzwonić (naciskać dzwonek):

dzwonić

klingeln

dzwonić na lekcję/przerwę

zum Unterricht/zur Pause klingeln

3. dzwonić (szczękać):

dzwonić kluczami

mit den Schlüsseln klirren [o. klimpern]

szklanki dzwonią

die Gläser ntpl klirren

dzwonić na kogoś

nach jdm klingeln

dzwonić zębami разг.

mit den Zähnen klappern разг.

4. dzwonić (brzmieć):

telefon dzwoni

das Telefon ср. klingelt

komuś dzwoni w uszach

jdm klingt [o. saust] es in den Ohren

5. dzwonić разг. (telefonować):

dzwonić do kogoś

jdn anrufen

dzwonić do kogoś

mit jdm telefonieren

dzwonić po lekarza/pomoc

einen Arzt/Hilfe rufen

trwonić <‑ni; прош. вр. trwoń> [trfoɲitɕ] ГЛ. перех.

1. trwonić (tracić):

trwonić czas, zdolności, zdrowie

vergeuden

trwonić czas, zdolności, zdrowie

verschwenden

2. trwonić (wydawać lekkomyślnie):

trwonić pieniądze

verschwenden

trwonić pieniądze

zum Fenster hinauswerfen [o. rausschmeißen] перенос. разг.

I . odwlec [odvlets] св., odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> ГЛ. перех.

1. odwlec (powodować opóźnienie):

odwlec

aufschieben

odwlec

verzögern

co się odwlecze, to nie uciecze посл.

aufgeschoben ist nicht aufgehoben

2. odwlec (ciągnąć w inne miejsce):

odwlec

wegtragen

odwlec

wegschleppen разг.

II . odwlec [odvlets] св., odwlekać [odvlekatɕ] <‑ka> ГЛ. возвр. гл. (opóźniać się)

odwlec

sich вин. verzögern

odwlec

sich вин. hinziehen

odwinąć [odvinoɲtɕ]

odwinąć св. od odwijać

Смотри также odwijać

odwijać <‑ja; св. odwinąć> [odvijatɕ] ГЛ. перех.

1. odwijać (rozpakowywać):

odwijać paczkę

auspacken

odwijać paczkę

aufmachen

2. odwijać (rozwijać):

odwijać sznurek, nici, film

abwickeln

3. odwijać (wywijać):

odwijać rękaw, mankiet

umschlagen

odwijać rękaw, mankiet

umkrempeln