Переводы „wybicia“ в словаре польско » немецкий

wybicie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [vɨbitɕe] СУЩ. ср. СПОРТ

wybicie

Absprung м.

wybicie

Abstoß м.

wybić [vɨbitɕ]

wybić св. od wybijać

Смотри также wybijać

I . wybijać <‑ja; св. wybić> [vɨbijatɕ] ГЛ. перех.

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

herausschlagen

wybijać gwóźdź, korek

heraustreiben

wybijać szybę

einschlagen

wybijać szybę

herausschlagen

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię МЕД.

sich дат. den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich дат. den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut СПОРТ

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

prägen

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

schlagen

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr ж. schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać обыч. св. (wytępić):

wybijać wilki

ausrotten

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień разг.

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich дат. etw aus dem Kopf schlagen перенос. разг.

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen перенос. разг.

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; св. wybić> [vɨbijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wybijać (wyróżniać się):

wybijać

sich вин. auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich вин. aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich вин. nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich вин. in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit ж. der Einführung von Reformen

wybić się ze snu разг.

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać СПОРТ:

wybijać

abspringen

wybiec [vɨbjets]

wybiec св. od wybiegać

Смотри также wybiegać

wybiegać <‑ga; св. wybiec> [vɨbjegatɕ] ГЛ. неперех.

wybiegać z domu/pokoju

aus dem Haus/Zimmer laufen

Выражения:

wybiegać myślą naprzód

mit den Gedanken voraus sein

wybiegać myślą naprzód

voraus denken

wybieg <род. ‑u, мн. ‑i> [vɨbjek] СУЩ. м.

1. wybieg (teren dla zwierząt):

wybieg

Auslauf м.

2. wybieg (na pokazie mody):

wybieg

Laufsteg м.

3. wybieg высок. (fortel):

wybieg

Täuschungsmanöver ср.

wybieg

Trick м.

4. wybieg СПОРТ:

wybieg

Start м.

5. wybieg АВИА.:

wybieg

Auslauffläche ж.

I . wybijać <‑ja; св. wybić> [vɨbijatɕ] ГЛ. перех.

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

herausschlagen

wybijać gwóźdź, korek

heraustreiben

wybijać szybę

einschlagen

wybijać szybę

herausschlagen

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię МЕД.

sich дат. den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich дат. den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut СПОРТ

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

prägen

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

schlagen

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr ж. schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać обыч. св. (wytępić):

wybijać wilki

ausrotten

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień разг.

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich дат. etw aus dem Kopf schlagen перенос. разг.

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen перенос. разг.

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; св. wybić> [vɨbijatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wybijać (wyróżniać się):

wybijać

sich вин. auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich вин. aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich вин. nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich вин. in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit ж. der Einführung von Reformen

wybić się ze snu разг.

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać СПОРТ:

wybijać

abspringen

wybitny [vɨbitnɨ] ПРИЛ. высок.

wybitny

hervorragend

wybitny

außerordentlich

wybitny pisarz

hervorragender Schriftsteller м.

wybawić [vɨbavitɕ]

wybawić св. od wybawiać

Смотри также wybawiać

wybawiać <‑ia; св. wybawić> [vɨbavjatɕ] ГЛ. перех.

wybawiać

erlösen

wybawiać

retten

wybawiać kogoś z kłopotu

jdm aus der Not [o. Patsche перенос. разг. ] helfen

wybawiać kogoś z kłopotu

jdn von einem Problem erlösen

Выражения:

wybawić kogoś od śmierci

jdn vor dem Tod retten

wybulić [vɨbulitɕ]

wybulić св. od bulić

Смотри также bulić

bulić <‑li; прош. вр. bul; св. wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] ГЛ. неперех., перех. разг.

bulić za coś

für etw blechen разг.

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen разг.

kicia <род. ‑ci, мн. ‑ie> [kitɕa] СУЩ. ж.

kicia

Kätzchen ср.

kicia

Mieze[katze] ж. разг.

Galicia <род. ‑ii, мн. отсут. > [galitsja] СУЩ. ж. (kraina w Hiszpanii)

Galicia

Galicien ср.

wybuch <род. ‑u, мн. ‑y> [vɨbux] СУЩ. м.

1. wybuch (eksplozja: bomby):

wybuch

Explosion ж.

wybuch

Detonation ж.

wybuch gazu

Gasexplosion ж.

2. wybuch (erupcja: wulkanu):

wybuch

Ausbruch м.

wybuch

Eruption ж. высок.

3. wybuch (gwałtowny początek: pożaru, wojny, płaczu):

wybuch

Ausbruch м.

wybawca (-wczyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [vɨbaftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp высок.

wybawca (-wczyni)

Erlöser(in) м. (ж.)

wybawca (-wczyni)

Retter(in) м. (ж.)

wyborca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [vɨbortsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

wyborca

Wähler(in) м. (ж.)